Horse&Business 1/2022

Przykłady obrazujące różną długość uszkodzenia przedsta - wiono na fot. 10 i 11. Ten parametr ma znaczenie, oczywiście, zarówno w trakcie leczenia, jak i podczas rokowania co do cza - su wygojenia.Przykłady obrazujące różny procent uszkodzenia ścięgna przedstawiono na fot. 12 i 13. Ten parametr ma znacze - nie w trakcie ustalania sposobu leczenia. Przy uszkodzeniach mniejszych niż 5% trudno zastosować leczenie z podaniem preparatu dościęgnowo, właśnie ze względu na jego wielkość. Przykłady obrazujące lokalizację – rodzaj uszkodzenia przedstawiono na fot. 14 i 15. Szczegółowe umiejscowienie uszkodzenia ma ogromne znaczenie nie tylko dla ustalenia sposobu leczenia, ale także dla późniejszego rokowania. Musi być precyzyjnie określone, jeżeli chcemy podjąć leczenie miej - scowe, czyli podawanie leków dościęgnowo, lub przeprowadzić na przykład zabieg rozwarstwiania ścięgna. Również zoofizjo - terapeuci muszą znać dokładną lokalizację uszkodzenia, żeby precyzyjnie prowadzić działania fizykalne. Ma to dodatkowo znaczenie kliniczne, ponieważ w niekorzystnych warunkach może dojść do zrostów pomiędzy ścięgnem a tkanką podskór - ną lub, w drugim przypadku, pomiędzy ścięgnami. Czasami pewna lokalizacja może uniemożliwić jakąś technikę leczenia. Dynamika procesu naprawczego Dopiero uwzględniając wszystkie wyżej opisane parametry uszkodzenia, można ustalić jego rozległość. Znając wielkość uszkodzenia, powinno się ustalić dynamikę procesu napraw - czego, co umożliwi określenie długości rekonwalescencji. W tym celu wykonuje się pierwsze badanie jak najszybciej po uszkodzeniu ścięgna i kolejne po około czterech tygodniach. Obserwując szybkość procesu, można próbować określić przy - bliżony czas procesu gojenia (fot. 16 i 17). Jeżeli po miesiącu widać poprawę w obrazie USG, uznaje się, że można zwiększyć ilość ruchu na danym etapie rehabi - litacji. Z kolei brak poprawy jest wskazaniem do zatrzymania intensywności ruchu na danym etapie lub nawet zmniejszenia jego intensywności. Należy też przeprowadzić modyfikację sposobu leczenia, na przykład leczenie poprzez zaostrzenie procesów naprawczych. W tym celu stosuje się różnego rodza - ju substancje drażniące aplikowane na skórę – blistry. Niektó - rzy lekarze zalecają zaostrzenie procesu zapalnego operacyjnie poprzez zabieg rozwarstwiania ścięgna (ang. tenton splitting). Jak można łatwo się domyślić, artykuł nie wyczerpuje te - matu uszkodzenia ścięgien. Jest zaledwie wstępem do ich bar - dziej szczegółowego omówienia, które nastąpi na łamach cza - sopisma w kolejnych wydaniach. dr n. wet. Radomir Henklewski specjalista chorób koni, specjalista chirurg Katedra Chirurgii Weterynaryjnej Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu REKLAMA 47 1/2022 H & B Z D R OW I E