osób czy podmiotów zawierających umowę, ale o wyraźne wskazanie, czy daną umowę zawiera przedsiębiorca, czy też osoba dokonująca zakupu konia w celu niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową, czyli konsument. Od tego, czy zakupu dokonujemy jako przedsiębiorca, czy jako konsument, uzależnione są między innymi takie kwestie jak odpowiedzialność za wady sprzedanego konia, terminy przedawnienia, ciężar dowodu w sprawach sądowych czy też kwestie podatkowe. Inne przepisy stosujemy bowiem, gdy sprzedaż odbywa się pomiędzy przedsiębiorcami, inne, gdy konsument nabywa konia od przedsiębiorcy (tzw. sprzedaż konsumencka), a jeszcze inne, gdy umowę zawierają dwie osoby fizyczne. Często też dochodzi do sytuacji, w której – pomimo iż sprzedawca zajmuje się zawodowo handlem końmi – z umowy wynika, że zawarł ją jako osoba fizyczna, a nie przedsiębiorca, wiedząc, że sprzedaż konsumencka jest generalnie dla niego mniej korzystna z perspektywy jego odpowiedzialności. Należy zwracać na to uwagę przy zawieraniu umowy. W sytuacji sprzedaży międzynarodowej pozycja konsumenta jest uprzywilejowana, podobnie jak na gruncie przepisów obowiązujących w Polsce. W przypadku umów zawieranych między przedsiębiorcą a konsumentem wybór prawa i sądu właściwego jest ograniczony – generalnie nieskuteczne będą zapisy umowy, na skutek których dojdzie do ograniczenia uprawnienia konsumenta. Dla przykładu, jeżeli sprzedawca byłby przedsiębiorcą zamieszkałym w Polsce, a kupującym byłby konsument pochodzący z Francji, to zawarcie w umowie klauzuli, zgodnie z którą właściwym do rozstrzygania sporów wynikających z zawartej umowy jest wyłącznie sąd w Polsce, byłoby nieskuteczne. Dokładne zabezpieczenie transakcji Poza elementami specyficznymi dla transakcji transgranicznej umowa powinna zawierać wszystkie elementy właściwe dla każdej sprzedaży konia. Tym samym wszelkie oświadczenia dotyczące aktualnego stanu zdrowia konia, przebytych chorób, jego przeznaczenia, czyli celu, w jakim jest dokonywany zakup, powinny znaleźć się w trans- granicznej umowie sprzedaży konia. Dodatkowo należy skupić się na klauzulach dotyczących wyboru właściwego prawa oraz wyboru sądu, który będzie rozpatrywał ewentualne spory, gdyż zarówno Rozporządzenie Rzym I, jak i Rozporządzenie Bruksela Bis umożliwiają stronom dokonanie stosownego wyboru i zdecydowanie warto z tej możliwości skorzystać. Zabezpieczenie transakcji na etapie jej zawierania spowoduje ograniczenie ryzyka i sporów prawnych w przyszłości. aa 1/2024 107 H&B PRAWO REKLAMA
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz