kopyta. Umożliwia to (przy jednoczesnym zastosowaniu właściwego leczenia i rehabilitacji) dłuższe użytkowanie koni dotkniętych syndromem trzeszczkowym. 6. Podkowa o wydłużonych ramionach Stosowana często u źrebaków z „miękką pęciną”, czyli z laksacją ścięgien mięśni zginaczy palców. U dorosłych koni używana jest w przypadkach uszkodzenia mięśnia międzykostnego po urazie lub z jego chorobą degeneracyjną (ang. DSLD). U takich koni zwyczajowo mówi się, że mamy do czynienia z opadającą pęciną. Wydłużone ramiona mechanicznie odciążają staw pęcinowy. Składową funkcjonalną i anatomiczną tego stawu są trzeszczki pęcinowe, do których właśnie przyczepione są ramiona mięśnia międzykostnego. aa 5. Podkowa zwarta – zamknięta z poprzeczką Poprzeczka może być prosta (fot. 3) lub wygięta łukowato do tyłu i wtedy uzyskuje się kształt owalny – nazywa się wówczas podkową jajowatą (fot. 2 - 2A - 2B). Przy takim rodzaju podkucia uzyskuje się efekt większej stabilizacji ściany rogowej puszki kopytowej, co jest wykorzystywane na przykład w kopytach, gdzie występuje przerwanie jej ciągłości (kopyto ze szczeliną). Podkowa owalna, czyli tzw. jajowata (ang. egg – bar – shoe), jest bardzo często stosowana jako podkowa z wyboru w chorobie trzeszczkowej. Poprzez swoją budowę działa odciążająco na tylną okolicę kopyta, czyli odciąża ścięgno mięśnia zginacza głębokiego palców, przez co zmniejszany jest nacisk na znajdującą się w tej okolicy kaletkę maziową kopytową i równocześnie na trzeszczkę kopytową – czyli tak zwany aparat trzeszczkowy REKLAMA 3 74 1/2025 H & B ZDROWIE
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz