Horse&Business 2/2022

54 2/2022 H & B S Z K O Ł A J E Ż D Z I E C K A pę cała noga powinna swobodnie kierować się ku doło - wi. Powinny być one ustawione w rotacji wewnętrznej, czyli „wkręcone do środka”. Na początku większość jeźdźców po takim ustawieniu nogi ma wrażenie, że siedzi w siodle jak kaczka, gdy tak naprawdę dopiero wtedy są one ustawione prawidłowo, • noga „do konia” wynika właśnie z ustawienia bioder, a nie z siłowego zaciskania się mięśni. Przeszkadza to w wysiedzeniu kłusa ćwiczebnego i galopu w pełnym siadzie i jest bardzo niekomfortowe dla konia, • zachowując podciągniętą miednicę i siedząc na ko - ściach kulszowych, należy pamiętać o rozluźnieniu po - śladków. Gdy są napięte, tracimy „kontakt” z plecami konia i nie ma możliwości pracy dosiadem, • kolejną bardzo ważną sprawą jest pozwolenie naszym nogom, aby dopasowywały się do ruchu konia. Nie mo - żemy ich trzymać siłowo, sztywno w jednym miejscu. Świadome ruchy ciała Dochodząc do sedna i mając na uwadze powyższe – stopa swobodnie opada na strzemiona od bioder. W ruchu bar - dzo istotny jest swobodny staw skokowy, który przy zacho - waniu tego, co opisałam powyżej, razem z całą nogą amor - tyzuje ruch konia. Ustawiając piętę w dole tak nisko, że już mocniej się nie da, jeździec nie jest w stanie dopasowywać się do ruchu konia i podążać za nim, bo brakuje już miejsca w ciele, gdy są wykorzystane maksymalne zakresy ruchu. Zarówno w stępie, kłusie, jak i galopie nasza noga po - dąża za ruchem, pracuje delikatnie góra-dół, od biodra aż po samą stopę. W każdym chodzie wygląda to, oczywiście, odrobinę inaczej. Należy pamiętać, że praca nogi wynika ze swobody w ciele i pozwolenia, żeby dopasowywała się do ruchu konia, a nie z siłowego poruszania nią. Oczywi - ście, nie można przesadzać w drugą stronę, tułów jeźdźca nie może się wić w różne strony jak wąż. Prawidłowa praca mięśni głębokich brzucha pozwala na stabilizację tułowia. Nie może jednak to być napięcie mięśni w stopniu mak - Z obserwacji jeźdźców można wyciągnąć dwa wnioski w sprawie ułożenia pięty: albo nie udaje im się w ogóle wykonać polecenia, albo pięta faktycznie bywa w dole, ale w reszcie ciała zmienia się postawa, i to niekoniecznie na tę prawidłową. Fot. 3 x Zuzanna Skowrońska Prawidłowe ulożenie pięty Postawa nieprawidłowa Postawa nieprawidłowa. U konia widać przetarcia (białe ślady), które są wynikiem nieprawidłowego – zbyt mocnego – używania łydki w przeszłości. Koń kiedyś startował w wysokich konkursach skokowych