Horse&Business 2/2023

deszwą, kruche, słabe oraz wygnite części ściany kopyta mogą być oznakami ChLB. Szybkie zdiagnozowanie tego typu problemu może pozwolić uniknąć kulawizny. Pro - blem ten dotyczy często koni po przebytym ochwacie oraz koni, które są zbyt rzadko werkowane lub przekuwane. Choroba linii białej często towarzyszy kopytom, które mają zły balans lub narażone są na zbyt mokre warunki środowiskowe. Pozbycie się tego problemu nie jest łatwe, choć stosowanie odpowiednich preparatów oraz prawidło i systematyczne werkowanie lub kucie zawsze z czasem przynosi efekt (fot. 7 i 8). Pierścienie wzrostowe Pierścienie wzrostowe to termin bardzo specjalistyczny, rzadko używany, owiany tajemnicami i legendami. Zdarza się, że jest błędnie kojarzony z problemami, podczas gdy nie każde pierścienie zwiastują problem. Możemy podzielić je na trzy kategorie. Pierwsza z nich to delikatnie widoczne, niemal iden - tyczne pierścienie, które pojawiają się równolegle do podłoża w równych odstępach od siebie. Ich występowa - nie ma związek z porami roku, tempem wzrostu kopyta oraz dietą (fot. 9). Druga grupa charakteryzuje się wyraźnymi, najczęściej pojedynczymi, nieregularnymi pierścieniami. Duża liczba wyraźnych pierścieni może wskazywać na przebyty ochwat u konia, pojedyncze zaś są reakcją na gorączkę, leki, silny stres lub źle zbilansowaną dietę (fot. 10). Widoczne pierścienie na kopytach są uzewnętrznie - niem stanów zapalnych, którym towarzyszyć mogą różne historie. Im jest ich więcej, tym bardziej trzeba się martwić i szukać przyczyn ich występowania, najlepiej konsultując się ze specjalistą. Trzecia grupa to pierścienie wzrostowe, które są pofa - lowane stosunku do podłoża. Ten poważny problem wynika ze złego balansu w kopycie. Może on doprowadzić do głę - bokich pęknięć korony kopyta, bolesnych kulawizn, a także znacznego obniżenia komfortu konia podczas ruchu. Jedy - nym sposobem rozwiązania tego problemu jest powolne wracanie do poprawnego balansu boczno-przyśrodkowego i przednio-tylnego (fot. 11). Warto przyglądać się uważnie kopytom swoich koni. Należy jednak pamiętać, że prawidłowe czytanie wszyst - kich znaków zapisanych na kopytach wymaga wielu lat praktyki i szerokiej wiedzy. aa 9 1 1 1 0 Fot. 3 x Piotr Plewa 65 2/2023 H & B O P I E K A