HORSE&BUSINESS 2/2025

Kwintesencja stomatologii weterynaryjnej koni Ostatnie dwie dekady to czas dynamicznego rozwoju stomatologii weterynaryjnej koni w Polsce. Przyczyniły się do tego nie tylko otwarte granice, ale również wzrost zainteresowania tą trudną dziedziną medycyny weterynaryjnej lekarzy weterynarii praktyki terenowej. Jednak nie byłoby to możliwe, gdyby nie lawinowy wzrost świadomości właścicieli koni, jeźdźców oraz profesjonalistów i ich asystentów różnych obszarów hippiki i hipiatrii. Na terenie naszego kraju nie ma możliwości zdobycia tytułu stomatologa weterynaryjnego koni – pomimo szerokiej oferty szkoleń i warsztatów lekarze weterynarii chcący zajmować się profesjonalnie stomatologią weterynaryjną koni zmuszeni są do zdobywania wiedzy i doświadczenia głównie poza jego granicami. Właściciele zwierząt nie muszą posiadać kompetencji do fachowej oceny działań stomatologów weterynaryjnych koni, co dodatkowo utrudnia wybór właściwej osoby. Z pewnym rodzajem pomocy w innych krajach i na innych kontynentach przychodzą stowarzyszenia, które zrzeszają osoby zajmujące się końskimi zębami. Członkostwo, a zazwyczaj na dalszym etapie certyfikowane członkostwo w tego typu stowarzyszeniu jest potwierdzeniem posiadania wiedzy, doświadczenia i umiejętności na odpowiednio wysokim poziomie. Certyfikat uzyskiwany jest zazwyczaj na podstawie teoretycznego i praktycznego egzaminu, przeprowadzanego przez wykwalifikowanych egzaminatorów. Daje to właścicielom koni poczucie bezpieczeństwa oraz w codziennej ciężkiej pracy z końmi zwalnia z obowiązku pieczołowitych poszukiwań odpowiedniego fachowca, które czasami opierają się na zasadzie prób i błędów. Organizacja wizyty stomatologicznej Osoba organizująca spotkanie z lekarzem weterynarii w celu podjęcia działań na terenie stajni powinna zapewnić: • dostęp do bieżącej wody, • możliwość korzystania z prądu, • miejsce do pracy, które nie będzie kolidować z normalnym funkcjonowaniem stajni lub zminimalizuje te uciążliwości, • jeśli lekarz weterynarii korzysta z podwieszania głowy tzw. ringiem – miejsce zaczepu karabinka lub rozpięcia pasa przy suficie (belka, oczko, hak), Fot. Piotr Łoś lek. wet. Piotr Łoś Equipatrol 50 2/2025 H & B zdrowie

RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz