• jeśli istnieje taka możliwość – czas i miejsce, które ograniczy audytorium do minimum (zredukuje to stres zwierząt i przyśpieszy pracę). Obecność trenera lub jeźdźca podczas wizyty stomatologicznej jest nieoceniona, pozwala na jasne i rzeczowe omówienie pewnych aspektów leczenia i diagnostyki, ale również na przedstawienie na żywo występujących patologii, które mogą być podstawą do wprowadzenia pewnych zmian lub ugruntowania dotychczasowego postępowania. Kiedy można, a kiedy trzeba badać? Dolną granicą wieku do wykonania badania stomatologicznego jest moment porodu źrebaka, badanie we wczesnym okresie życia pozwala na diagnozowanie wad zgryzu, co w konsekwencji prowadzi do szybkiej i sprawnej interwencji, mającej na celu poprawę funkcjonowania konia w przyszłości. Czasami jest to zmiana sposobu zadawania paszy, a czasem wręcz interwencja chirurgiczna – niektóre z nich mają sens, jeśli wykonane są przed szóstym miesiącem życia. Osobniki z obecną wadą zgryzu w momencie pojawienia się zębów mlecznych i następnie ich nieprawidłowego ścierania mogą mieć tendencję do pogłębiania się jej, a ograniczenia w ruchomości żuchwy mają negatywny wpływ na jezdność konia. Jak często? Ustalono, że interwał sześciomiesięczny pomiędzy badaniami jest złotym środkiem pozwalającym na szybką diagnostykę pojawiających się patologii. Totalnym minimum jest okres 12-miesięcznych odstępów pomiędzy badaniami. Interwały powinny być mniejsze w wieku do 6 lat, czyli do okresu po zakończeniu wymiany zębów mlecznych na stałe i pojawienia się ich w zwarciu, następnie od ok. 15. roku życia, gdzie powoli kończy się okres wzrostu zębów a zaczyna dominować proces ich wyrzynania się. W przypadku zaleceń lekarza weterynarii należy zmniejszyć okresy pomiędzy badaniami, szczególnie w sytuacji mocno nasilonych wad zgryzu, zębów dysplastycznych, czyli nierosnących czy rozwijających się prawidłowo z różnych względów lub w okresie przed albo po leczeniu chirurgiczno-stomatologicznym, ekstrakcjach zębów i gojeniu złamań. Wiele patologii w obszarze układu stomatognatycznego przebiega bez wyraźnych objawów klinicznych, co często utrudnia lub uniemożliwia postawienie trafnej diagnozy. Fot. Piotr Łoś 2/2025 51 H & B zdrowie reklama
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz