HORSE&BUSINESS 3/2021

Terapia ta – oprócz efektów zdrowotnych – ma także aspekt edukujący. Terapeuta uświadamia właścicielowi konia, jak użytkować zwierzę, aby zapobiec ponowne- mu powstawaniu zaburzeń. Cała forma obejmuje także ćwiczenia lecznicze, rehabilitację, trening funkcjonalny i zmiany w diecie, tak aby pacjent jak najszybciej powrócił do zdrowia i je utrzymał. Warunkiem powodzenia terapii jest kompetencja terapeuty wykonującego zabieg. Analizując dogłębnie filozofię terapii, jaką jest chi- ropraktyka, zauważyć można, że zadaniem zabiegów chi- ropraktycznych jest znalezienie związku pomiędzy struk- turami aparatu ruchu a czynnością układu nerwowego zwierzęcia. Chiropraktycy upatrują wiele dolegliwości narządu ruchu w jego przeciążeniach, a niekoniecznie na skutek toczącego się w organizmie procesu chorobo- wego. W trakcie życia zwierzęcia, szczególnie sportowe- go, przeciążenia są bardzo powszechne, a ich przyczyny często błahe. Warto wymienić tu np. brak odpowiedniego programu aktywności ruchowej, brak swobodnego ruchu, zwiększoną i nieprawidłową aktywność sportową, brak odpowiedniej rozgrzewki i tzw. cool down (czyli uspo- kojenia i rozluźnienia mięśni po treningu), intensyw- ne i długie treningi, a także stres i złą dietę. Jak widać, większość z nich jest łatwa do wyeliminowania i zależy od świadomości i dobrej woli opiekuna konia. Wskazań do chiropraktyki jest wiele, obejmują one m.in . bóle ca- łego kręgosłupa i dolegliwości związane z ograniczeniem ruchomości w stawach obwodowych. Terapia ta z powo- dzeniem może być stosowana w przypadkach braku re- gularności, rytmu, swobody ruchu, a także przy wadach postawy. Wskazaniem są też zmiany w zachowaniu zwie- rzęcia, mogące mieć swoją przyczynę w dolegliwościach na poziomie fizycznym. Ocenie chiropraktycznej powinno poddać się również zwierzęta, w przypadkach których tra- dycyjne metody diagnostyczne zawiodły. Zabiegi te moż- na też stosować w celu profilaktyki. Chiropraktycy dysponują w swojej pracy szeroką gamą technik, takich jak mobilizacje, manipulacje oraz trakcje stawów i tkanek miękkich. Są one bezpieczne i bezbolesne, usuwają zablokowania w stawach, normali- zują napięcia w tkankach miękkich. Są one przystosowa- ne do wieku, stanu klinicznego, budowy ciała oraz pro- blemu pacjenta. Prawidłowo wykonany zabieg manualny uwalnia pacjenta od bólu, przywraca pełną sprawność fizyczną, a także wpływa korzystnie na psychikę oraz sa- mopoczucie. Niezbędna osteopatia Zgodnie z definicją, osteopatia jest charakterystyczną terapią manualną, która ułatwia realizację zintegrowa- nego zdrowotnie funkcjonowania zwierzęcia. Przywraca, utrzymuje i poprawia homeostazę układu nerwowo-mięś- niowo-szkieletowego konia. Wykorzystuje również ocenę i leczenie za pomocą badania palpacyjnego i interwen- cji manualnej, uzupełnionych o edukację w koncepcji zdrowego użytkowania. Uznaje ona prymat zależności terapeutycznej i opiera się na zasadach sformułowanych po raz pierwszy przez Andrew Taylora Stilla, założyciela pierwszej szkoły medycyny osteopatycznej na świecie. Techniki wykorzystywane w osteopatii możemy po- dzielić na bezpośrednie, nazywane też strukturalnymi, i pośrednie, zwane również funkcjonalnymi. Techniki strukturalne polegają na bezpośrednim oddziaływaniu na tkanki, a tym samym na narządy i całe układy. Tech- niki te normalizują napięcia i drenaż naczyniowy, popra- wiają ruchomość. Do tych technik, podobnie jak w chiropraktyce, może- my zaliczyć manipulacje i mobilizacje stawowe. Techniki funkcjonalne polegają na odchodzeniu od bariery ruchu w kierunku maksymalnego rozluźnienia tkanek. Docho- dzi do przeprogramowania mechanoreceptorów i rozluź- nienia miękkiej tkanki okołostawowej bez konieczności manipulacji. Do tych technik można zaliczyć techniki mięśniowo-powięziowe lub czynnościowe. Ich ideą jest praca z tkanką niepoprawiająca bezpośrednio zaobserwo- wanej dysfunkcji czy zaburzenia ruchomości. Terapeuta przykłada dłonie do tkanki, prowadzi je, podążając w kie- runku ułatwionego ruchu, gdzie napięcie zmniejsza się, a dolegliwości maleją. W konsekwencji otrzymujemy efekt eliminacji bólu, uwolnienia ruchu czy napięcia. Kolejnym rodzajem technik stosowanych w osteopa- tii są techniki według określonych koncepcji i założeń. Do tego działu możemy zaliczyć techniki czaszkowo-krzy- żowe, wisceralne lub ortodontyczne. dr inż. Malina Brzozowska zoofizjoterapeuta, chiropraktyk, hirudoterapeuta oraz ratownik zwierzęcy Chiropraktyka skupia się na wpływie struktury organizmu, głównie kręgosłupa, na funkcjonowanie całego ciała, a osteopatia koncentruje się na tym, jak mięśnie, stawy, szkielet, nerwy, tkanki i narządy wewnętrzne działają jako jedność. 30 3/2021 H & B Z D R OW I E