HORSE&BUSINESS 3/2021

a także wieku uczestnika. Inaczej bowiem będzie oceniana sytuacja, w której instruktor zezwolił na jazdę konną bez kasku osobie niepełnoletniej, a inna będzie ocena w przy- padku urazu osoby dorosłej, która nie zastosowała się do polecenia instruktora pomimo świadomości potencjalnych konsekwencji zdrowotnych. W przypadku wyrządzenia przez konia szkody obowią- zek jej naprawienia nie jest zależny od tego, czy w trakcie zdarzenia zwierzę przebywało pod naszą opieką, czy też np. uciekło ze stajni. Obie sytuacje potencjalnie rodzą od- powiedzialność, choć każda inną. Dla ustalenia podmiotu zobowiązanego do naprawienia szkody istotne będzie, kto sprawował faktyczną opiekę nad koniem w momencie zda- rzenia. Tak jak w podanych wyżej przykładach, istotne bę- dzie to, czy dochowaliśmy należytej staranności, a więc czy zrobiliśmy wszystko, aby szkody uniknąć lub ograniczyć jej rozmiar, o ile było to możliwe w konkretnych okoliczno- ściach sprawy. Warto mieć ubezpieczenie Ze względu na dużą ilość potencjalnie ryzykownych sytu- acji, związanych z prowadzeniem ośrodka jeździeckiego, warto rozważyć wykupienie ubezpieczenia odpowiedzial- ności cywilnej. Profesjonalny charakter działalności spra- wia, że polisa powinna wskazywać odpowiednio szeroki zakres zdarzeń, które obejmuje. Należeć do nich powinny nie tylko wypadki na terenie ośrodka, ale też wyrządzenie przez zwierzę szkody w cudzym mieniu lub uszkodzenie sprzętu podczas jego użytkowania. Osoba uprawniona do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia będzie mogła dochodzić roszczenia bezpo- średnio od ubezpieczyciela. Wykupienie polisy jest jednak wyrazem dbałości nie tylko o własny interes majątkowy, ale również o wize- runek, do którego z pewnością należy ocena właściciela ośrodka czy pensjonatu jako osoby przezornej i godnej za- ufania. Miejsce, w którym każdy koń oraz człowiek trakto- wani są z uwagą i szacunkiem, a przepisy prawa i regula- min są skrupulatnie przestrzegane, to niewątpliwie godny naśladowania wzór dla wszystkich tych, którzy swoją jeź- dziecką pasję postanowili przekuć w biznes. Daria Święcicka radca prawny, QLegal, członek Okręgowej Izby Radców Prawnych w Poznaniu Zakres zaniedbania, które Kodeks cywilny definiuje jako „niezachowanie należytej staranności”, zależeć będzie od specyfiki danego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej związanej z jeździectwem. poprzez użycie w regulaminie postanowień wskazujących, że podmiot prowadzący ośrodek nie odpowiada za skut- ki urazu, do którego dojdzie na terenie ośrodka, albo że pełną odpowiedzialność za ewentualne wypadki przej- muje uczestnik zajęć lub jego opiekun prawny. Należy jednak mieć na uwadze, że tego rodzaju wyłączenie jest nieskuteczne z punktu widzenia zapisów Kodeksu cywil- nego i nawet jeżeli osoba korzystająca z ośrodka pisem- nie zaakceptowała taki regulamin, w miejsce nieważnego zapisu stosowane będą przepisy ogólnie określające od- powiedzialność odszkodowawczą, która uzależniona jest od tego, czy szkoda na osobie powstała bezpośrednio wskutek cudzego (np. instruktora prowadzącego lekcję jazdy konnej) zaniedbania. Dochować należytą staranność Zakres zaniedbania, które Kodeks cywilny definiuje jako „niezachowanie należytej staranności”, zależeć będzie od specyfiki danego miejsca prowadzenia działalności go- spodarczej związanej z jeździectwem. Przykładowo pro- wadzący pensjonat dla koni ma obowiązek zapewnienia dobrych warunków w stajni, odpowiedniego karmienia koni, wyprowadzania na padok oraz ewentualnie in- nych czynności, na jakie umówi się z właścicielem konia. Aby ocenić dochowanie należytej staranności, trzeba po- równać jego działania do standardu działania w danych okolicznościach, a więc tego, co przeciętny właściciel pen- sjonatu powinien zrobić w określonej sytuacji. Odchylenia od normy mogą być traktowane jako zaniedbanie, a tym samym stać się potencjalnym źródłem odpowiedzialności. Z kolei podstawowym obowiązkiem właściciela szkółki jeź- dzieckiej jest zapewnienie uczestnikom zajęć odpowiednie- go bezpieczeństwa. Dotyczy ono zarówno podłoża, przysto- sowanego do rodzaju ćwiczeń, jak i niezbędnego sprzętu. To właściciel jest bowiem obowiązany dopilnować, aby każdy uczestnik przed przystąpieniem do zajęć miał zało- żony kask oraz wszelkie inne elementy ochronne. Towa- rzyszący adeptom jeździectwa instruktorzy powinni mieć odpowiednie kwalifikacje i umiejętności, a konie łagodne usposobienie i doświadczenie w pracy w szkółce. Jeśli wa- runki do jazdy będą odpowiednie, zgodnie ze wspomnia- nym wzorcem należytej staranności, to w razie wypadku na terenie ośrodka właściciel, co do zasady, nie poniesie odpo- wiedzialności. Każde zdarzenie należy jednak oceniać in- dywidualnie, z uwzględnieniem konkretnych okoliczności, 51 3/2021 H & B P R AWO