Horse&Business 3/2022

ciwzapalnym i przeciwbólowym do stosowania miejscowe - go, które dostępne są w aptekach bez recepty lub sklepach hippicznych. Najczęściej występują one pod postacią ma - ści, żeli i płynów do stosowania na skórę. Skóra – oprócz funkcji ochronnej głębiej położonych tkanek oraz regulacji gospodarki wodnej i cieplnej – ma również właściwości re - sorpcyjne, co zostało wykorzystane przy opracowywaniu zewnętrznych leków. Skórę wykorzystuje się także jako drogę podania leków (np. poprzez wcierki), gdy chce się uzyskać działanie lecznicze nie tylko w miejscu podania, ale również w wielu wypadkach możliwe jest osiągnięcie działania ogólnego. Takie działanie jest możliwe z uwagi na warstwową budowę skóry i występowanie naczyń krwionośnych w warstwie skóry właściwej. Z chwilą, gdy substancja lecznicza osiągnie naczynia krwionośne i na - stąpi jej wchłonięcie do krwi, dochodzi do transportu leku z krwią do odpowiednich miejsc. Producenci leków stosują, w zależności od zastoso - wania, różne podłoża maściowe, tak aby uzyskany efekt leczniczy był jak najskuteczniejszy. Dbają więc o dobrą konsystencję preparatu, wpływającą na możliwość roz - smarowania w sierści zwierzęcia i uwalnianie substancji czynnej z maści. Aby pomóc jednak w lepszym wchłonięciu leku, np. o działaniu przeciwzapalnym, do tkanki położo - nej głębiej pod skórą zaleca się masowanie smarowanego maścią miejsca. Masaż powoduje większe ukrwienie miej - scowe, co sprzyja szybszemu wchłonięciu się substancji czynnej z maści do tkanek i do krwi. Jedną z metod jest ma - sowanie miejsca, a dopiero następnie posmarowanie tego miejsca maścią. Nie stosuje się tego w przypadku obrzę - ku, wówczas maścią tylko lekko smarujemy to miejsce lub ewentualnie wklepujemy ją delikatnie opuszkami palców. Należy pamiętać także o zasadzie niestosowania leków na skórę uszkodzoną (zadrapania, rany itp.) czy zmienioną chorobowo (np. sączące zmiany skórne). Po zastosowaniu każdej maści czy żelu należy zawsze dokładnie umyć ręce. Unikać należy kontaktu prepara - tu z oczami i błonami śluzowymi, zarówno konia, jak i opiekuna. Ponadto nie należy lekceważyć zalecanego okresu leczenia. Jeżeli po czasie stosowania preparatu objawy nie ustą - pią, nasilą się lub wystąpią nowe – należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Substancje czynne do stosowania miejscowego Poniżej przedstawiono przegląd substancji czynnych do - stępnych leków do stosowania miejscowego w bólach sta - wów i mięśni. Często są to ludzkie leki. Te same leki różnią się tylko nazwą handlową, ale zawierają tę samą substancję czynną lub mają inną zawartość substancji czynnej w 1 g maści (ilości podane w nawiasach). Należy zwracać uwagę, aby nie stosować kilku leków różnych producentów, które mają w składzie ten sam składnik. Zawsze przed zastoso - waniem każdego z produktów należy uważnie przeczytać całą ulotkę informacyjną dołączoną do opakowania, szcze - gólnie przeciwwskazania i środki ostrożności. Wiele z tych leków ma silne działanie lub nie może być zastosowane przez konie, które są na przykład uczulone na któryś ze składników leku. Nadwrażliwość może u nich wystąpić także na przykład na skutek działania leku i póź - niejszego wpływu słońca (także solarium lub derki rozgrze - wającej). Podane poniżej informacje zostały przedstawio - ne wybiórczo z dostępnych informacji o tych lekach pod kątem ich zastosowania w kontuzjach sportowych i nie są wszystkimi wskazaniami do stosowania tych preparatów. 1. Niesteroidowe leki przeciwzapalne do stosowania miej - scowego, gdzie jako substancje czynne stosuje się: • benzydaminę – działającą przeciwzapalnie i przeciw- obrzękowo oraz miejscowo znieczulająco (obrzęki i bóle mięśniowe, zapalenie ścięgien, stłuczenia), • etofenamat – lek o działaniu przeciwbólowym i prze - ciwzapalnym, wskazany m.in . w stłuczeniach, skręce - niach, naciągnięciach mięśni, ścięgien i stawów oraz w stanach zapalnych tkanek okołostawowych, Fot. AdobeStock/Vasily Popov 45 3/2022 H & B Z D R OW I E