Horse & Business Magazine 3/2024

U podstaw koordynacji leżą procesy fizyczne, oparte przede wszystkim na właściwościach układu nerwowego. Rola kośćca, więzadeł i mięśni szkieletowych jest wtórna, bowiem w łańcuchu kinematycznym współdziałają ze sobą różne rodzaje mięśni. Mięśnie synergistyczne zwiększają skuteczność działania, a antagonistyczne wywierają na dźwignie kostne siły skierowane przeciwnie. Tylko nadrzędna rola układu nerwowego zapewnia współdziałanie w stopniowaniu siły, płynności i precyzji ruchów. Koordynacja ruchowa to cecha biomotoryczna, uzależniona przede wszystkim od wrodzonych predyspozycji i w mniejszym stopniu od nabytych cech fizycznych. Polega na współdziałaniu mechanizmów fizjologicznych, głównie nerwowo-mięśniowych, zapewniających wykonanie ruchów złożonych, zgodnie z ich celowością. Wyraża zdolność do wykonania złożonych przestrzennie i czasowo ruchów, przestawiania się z jednych zadań ruchowych na inne oraz rozwiązywania nieoczekiwanych sytuacji ruchowych. Pojęcie „koordynacja ruchów” odnosi się do zjawiska konkretnego ruchu, jego zharmonizowanego działania dzięki procesowi sterowania i regulacji. Niektórzy eksperci traktują koordynację jako zespół elementów składających się na zdolności koordynacyjne, do których zaliczają: czas reakcji prostej, koordynacja wzrokowo-ruchowa, orientacja w przestrzeni, zdolność równowagi, pamięć ruchowa, szybkość uczenia się, inteligencja niewerbalna, szybkość reakcji motorycznej, częstotliwość ruchów, kinestetyczne różnicowanie ruchów, sprzężenie ruchów, rytmizacja, doMirosław Mrozkowiak Fizjoterapeuta, wielokrotny reprezentant Polski w lekkiej atletyce, doktor nauk kultury fizycznej, emerytowany nauczyciel akademicki ZDOLNOŚCI KOORDYNACYJNE W JEŹDZIECTWIE Zdolności koordynacyjne związane są z funkcjonowaniem całego organizmu ludzkiego i jest to wypadkowa współdziałania procesów przebiegających na różnych poziomach i wchodzących w rozmaite wzajemne relacje. Należy pamiętać, że doskonalenie koordynacji ruchowej powinno przebiegać zarówno z koniem, jak i bez jego udziału. Za istotę postępowania przyjmuje się nauczanie coraz nowszych, różnorodnych ćwiczeń oraz ich wykonywanie w często zmieniających się sytuacjach i okolicznościach. Fot. AdobeStock/pict rider 42 3/2024 H & B SZKOŁA JEŻDZIECKA

RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz