U najmłodszych powieki należy mechanicznie wwinąć na zewnątrz: tak zmienić ustawienie powiek, by brzeg powieki równo przylegał do rogówki gałki ocznej, a rzęsy absolutnie nie miały z jej powierzchnią kontaktu. Gdy wwijające się powieki dotykają rogówki, sierść szoruje po nabłonku rogówki, doprowadzając do owrzodzenia. Dlatego entropium należy jak najszybciej zreponować. Lekarz zakłada szwy tymczasowe lub używa metalowych zszywek, które zmieniają ułożenie linii powiek. Taki zabieg trzeba zwykle powtarzać w odstępach dwutygodniowych ze względu na tempo wzrostu młodego konia. U koni starszych, z zakończonym wzrostem, gdy powieki nadal są nieprawidłowo ustawione, wykonuje się zabieg plastyki powieki, który polega już na chirurgicznym usunięciu fragmentu skóry, tak by przywrócić fizjologiczne ustawienie powiek. Kłopotliwe zaćmy Zaćmą nazywamy każde zmętnienie soczewki. Bywają zaćmy wrodzone i zaćmy dziedziczne. Nie każda zaćma wrodzona jest dziedziczna, czyli nie każda zaćma, z którą źrebak się urodzi, jest odziedziczona po rodzicach. Trwają badania genetyczne w celu ustalenia genów odpowiedzialnych za wystąpienie zaćmy u koni. U niektórych ras, np. pełnej krwi angielskiej lub Apaloosa, została już opisana predyspozycja do występowania zaćmy. Jeśli zmętnienie soczewki jest niewielkiego stopnia, niepostępujące, to taka zaćma nie przeszkadza w widzeniu. Jeśli zmętnienie obejmuje większość soczewki, można ją operacyjnie usunąć. Zaleca się przeprowadzenie zabiegu jak najwcześniej z powodu możliwych komplikacji po zabiegu. U lekkiego młodego konia, który jeszcze rośnie, zabieg fakoemulsyfikacji, czyli usunięcia zmętniałej soczewki, daje znakomite rezultaty. U koni dorosłych efekty zabiegu są pozytywne u połowy pacjentów. U koni starszych zabieg ten wiąże się ze zwiększonym ryzykiem odwarstwienia się siatkówki i mimo przeprowadzonej operacji konie mogą stracić widzenie. Inną patologią dotyczącą soczewki jest nieprawidłowe jej posadowienie. W wyniku urazu lub nieprawidłowości rozwojowych soczewka może się przemieścić. Gdy część soczewki zawieszona jest na obwódce rzęskowej, mamy do czynienia z nadwichnięciem soczewki. Gdy soczewka nie jest na całym swoim obwodzie umocowana na obwódce rzęskowej, diagnozujemy zwichnięcie soczewki. Soczewka może być zwichnięta do przedniego odcinka oka i wymagać zabiegu usunięcia tej soczewki lub zwichnięta do tylnego odcinka gałki ocznej (do ciała szklistego). Ta druga sytuacja jest mniej groźna i zwykle nie wymaga leczenia, tylko konieczna jest obserwacja. aa 70 3/2024 H & B ZDROWIE REKLAMA
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz