Wykorzystanie termografii w pracy zoofizjoterapeuty Badanie termograficzne jest nieinwazyjne, w związku z tym coraz częściej jest ono wykorzystywane w praktyce zoofizjoterapeuty jako narzędzie monitorujące efekty zabiegów fizjoterapeutycznych: masażu, zabiegów fizykalnych i kinezyterapii. Dostarcza informacji, na którym obszarze ciała należy skoncentrować dalsze badania diagnostyczne lub zastosować odpowiednie zabiegi, takie jak ultradźwięki, masaż lub ćwiczenia rozciągające. dr hab. inż. Maria Soroko-Dubrovina prof. Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu Equine Massage – Szkoła Rehabilitacji i Termografia Koni dr hab. Paulina Zielińska Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Gabinet Weterynaryjny PokWet Termografia to nieinwazyjne narzędzie diagnostyczne polegające na rejestracji promieniowania podczerwonego emitowanego z powierzchni ciała, tworząc kolorową mapę temperatur badanej okolicy ciała (fot. 1). Jest ono powszechnie stosowane w medycynie weterynaryjnej koni, pełniąc funkcję uzupełniającego narzędzia diagnostycznego. Monitoring całego ciała konia Termografia sprawdza się w wykrywaniu nadwyrężenia mięśni górnych grzbietu, zapalenia mięśni okolicy zadu oraz miopatii. Pomaga monitorować skuteczność terapii akupunktury w przypadku choroby nerwowo-mięśniowej. Jest pomocna w ocenie działania laseroterapii, pozaustrojowej fali uderzeniowej czy magnetoterapii. Badanie całego ciała koni służy jako wskaźnik stanu fizjologicznego i jest pomocne w manualnej i wizualnej ocenie konia, przeprowadzanej rutynowo przez zoofizjoterapeutę w czasie wizyty. W diagnostyce termograficznej kluczowe jest badanie całego ciała konia, ponieważ problem w jednej części ciała może wpływać na funkcjonowanie tkanek w innym obszarze. W dalszej części artykułu przedstawiono wyniki wykorzystania termografii na podstawie zebranych doświadczeń pracy w terenie oraz prac naukowych, głównie przeprowadzonych przez autorki. wpływ masażu Termografia jest przydatnym narzędziem w ocenie efektów masażu poprzez lokalizowanie obszarów o zmienionym ukrwieniu z powodu wystąpienia bolesności mięśni i ścięgien lub ich przeciążania i towarzyszącego im napięcia (fot. 2). W celu wyleczenia tkanek miękkich podczas zabiegu masażu stosuje się odpowiednie chwyty, które mają na celu stymulację układu krwionośnego oraz nerwowego dla osiągnięcia oczekiwanej reakcji organizmu – czyli wywołania zwiększenia ukrwienia kontuzjowanej tkanki. Ten efekt został potwierdzony w jednej z prac naukowych, gdzie wykazano, że po masażu sportowym temperatura powierzchni ciała poddana masażowi znacząco wzrosła i podwyższona temperatura utrzymywała się do godziny od czasu zakończenia zabiegu1. Termografia jest pomocna w kontrolowaniu miejsc wrażliwych, które mogły powstać z powodu wcześniejszych urazów. Jest to ważna informacja dla zoofizjoterapeuty, by podczas zabiegu skoncentrować się na obszarach ciała, które najbardziej tego wymagają. Metoda ta jest doskonałym uzupełnieniem masażu, ponieważ można wykryć stany podkliniczne zapalenia lub potwierdzić podejrzane obszary, wyczuwalne pod palcami terapeuty. Zaletą kamer termograficznych jest ich wyjątkowa czułość, która 10-krotnie przekracza czułość rąk ludzkich. wpływ zabiegów fizykalnych Termografia coraz częściej znajduje zastosowanie w efektywności zabiegów fizykalnych. Do najczęstszych zabiegów wykonywanych w terenie przez zoofizjoterapeutów należy magnetoterapia, wykorzystująca zmienne pole magnetyczne. Jej działanie polega na stymulacji krążenia krwi, redukcji stanów zapalnych oraz przyspieszeniu regeneracji tkanek. Używana jest w fizjoterapii koni w celu leczenia urazów mięśniowych, problemów stawowych oraz w rekonwalescencji po intensywnym wysiłku. Terapia magnetyczna może także wspierać leczenie przewlekłych schorzeń, takich jak zapalenie ścięgien czy stawów. Jest szczególnie przydatna w optymalizacji wydajności sportowej koni i utrzymaniu ich ogólnego zdrowia. W jednych z badań naukowych oceniono wpływ zmiennego pola elektromagnetycznego na zmianę temperatury grzbietu u 20 klinicznie zdrowych kuców. Badania wykazały wzrost temperatury powierzchni grzbietu po ściągnięciu derek u wszystkich badanych koni, jednak nie odnotowano znaczących różnic temperatury pomiędzy końmi, u których zastosowano derkę z polem magnetycznym, a tymi, u których zastosowano derkę placebo2. Dla uwiarygodnienia powyższych wyników należałoby przeprowadzić ponownie badania na większej grupie koni z wykorzystaniem innych parametrów derki magnetycznej. 62 4/2024 H & B zdrowie
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz