Sarkoidy – najczęstsze nowotwory u koni Pierwsze wzmianki na temat sarkoidów pochodzą już z 1936 r. Opisywane są przypadki ich występowania nie tylko u koni, ale też u osłów, mułów oraz zebr. Stanowią one, według różnych źródeł, od 13 do 69% nowotworów skóry u koni. lek. wet. Magdalena Sobuś, dr n. wet. Anna Biazik, dr n. wet. Radomir Henklewski Katedra Chirurgii Weterynaryjnej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika W Toruniu W diagnostyce oraz postępowaniu z sarkoidami niezwykle istotna jest szybka reakcja. Początkowo małe i niepozorne zmiany są łatwe do przeoczenia i zbagatelizowania. Warto zatem uczulić na ten fakt właścicieli, hodowców oraz wszystkie osoby zajmujące się końmi, ponieważ tylko codzienna obserwacja pozwoli w porę dostrzec problem. Czynniki etiologiczne Uważa się, że najważniejszym czynnikiem etiologicznym sarkoidów jest infekcja wirusem BPV (bovine papillomavirus). Jednak oprócz podłoża wirusowego istnieje szereg czynników, które mogą mieć wpływ na rozwój choroby, m.in. zależność geograficzna, czynnik genetyczny, rasa, płeć, wiek oraz urazy. Według niektórych badań nawet do 100% sarkoidów wśród przebadanych w Wielkiej Brytanii, USA, Australii, Niemczech, Włoszech oraz Szwajcarii koni zawierało sekwencję bydlęcego papillomavirusa (BVP). Naukowcy są jednak zgodni, że samo zakażenie wirusem nie jest wystarczające do transformacji nowotworowej. Nie stwierdzono żadnego związku pomiędzy występowaniem sarkoidów a obecnością papillomavirusa koni (Equine Papillomavirus). Fot. Magdalena Sobuś 72 4/2024 H & B zdrowie H & B zdrowi e
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz