Tak, staram się dzielić moim doświadczeniem i wspieram córkę na każdym kroku. Szczególnie to wsparcie potrzebne jest podczas zawodów. Treningi z moimi uczniami, a szczególnie z własnym dzieckiem, to dla mnie ogromna przyjemność i satysfakcja. A jeżeli ma to przełożenie na wyniki podczas zawodów, to stanowi to dla mnie ogromny powód do dumy. Temat stresu, który towarzyszy zawodnikom szczególnie podczas zmagań na parkurach, był wielokrotnie poruszany w czasopiśmie „Horse & Business Magazine”, jest też tematem wydania w bieżącym numerze. Jaką strategię przyjmujesz podczas swojej pracy? W jaki sposób pomagasz swojej córce przezwyciężyć napięcie np. na zawodach? Nie ma idealnego sposobu na eliminację stresu. Jest to zjawisko niezwykle częste szczególnie wśród młodych zawodników. Mam taką osobistą teorię, że od razu, przy zjeździe z parkuru, należy rozmawiać z zawodnikiem. Zaczynam jednak – nawet jak było źle – od pozytywnych aspektów. Mam przy tym świadomość, że sam jeździec, jak się zjeżdża z parkuru i coś nie wyszło, jest bardzo zdenerwowany i zły. Właśnie wtedy potrzebne jest największe wsparcie. W pierwszej kolejności wyciągam pozytywne wnioski z całego przejazdu, a dopiero później przechodzę do tych negatywnych. Tego typu podejście wpływa na rozładowanie negatywnych emocji. Jeździec ma czas na przeanalizowanie przejazdu, sam sobie często potrafi odpowiedzieć na pytanie, co zrobił poprawnie, a co mu nie wyszło. To psychologiczne podejście jest bardzo skuteczne, bo znika ta napięta sytuacja i poczucie, że wszystko było źle. W pierwszej kolejności trzeba po prostu trochę z dystansem do tego podejść i powiedzieć, że to było dobrze, tamto było źle i po prostu to czy tamto zmienimy i na pewno w przyszłości poprawimy błędy. Przeważnie to podejście funkcjonuje tak, że na drugi dzień jest już dużo lepiej. To bardzo zdrowe podejście i do koni, i do jeźdźców. Na koniec chciałabym Cię zapytać o kwestie bezpieczeństwa w jeździectwie. Wiadomo, że Fot. Julia Górniak 4/2025 35 H & B wywiad
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz