Lider Biznesu. Ogrodniczy Magazyn Branżowy 49 POZIOM WYŻEJ u odmiany ‘Evergold’ z kremowymi paskami biegnącymi przez środek blaszek liściowych, u ‘Everest’ biało obrzeżonymi, a u odmiany ‘Everillo’ żółtozielonymi. Turzyca oszimska jest gatunkiem odpornym na choroby i szkodniki, toleruje stanowiska od cienistych po słoneczne, jest odporna na mróz. #TURZYCA DŁUGOKŁOSOWA Podobnym gatunkiem do wyżej opisanych jest turzyca długokłosowa (C. dolichostachya), także pochodząca z gór Japonii. Roślina ta tworzy wąskie, jasnozielone, częściowo zimotrwałe liście zebrane w gęste rozety. Osiąga około 20-30 cm wysokości. Szkółki oferują odmianę ‘Kaga-nishiki’ GOLDEN FOUNTAIN o charakterystycznych, żółtych brzegach liści. Roślina ta jest odporna na mróz, ale wymaga gleb wilgotnych, źle reaguje na suszę, dlatego sprawdzi się przede wszystkim w zieleni osiedlowej, gdzie zainstalowane jest automatyczne nawadnianie. #TURZYCA RZĘDOWA Doskonałą zadarniającą rośliną jest turzyca rzędowa (C. siderosticha). Ta niska roślina pochodzi z Chin, Japonii i Korei, zwykle ma nie więcej niż 10 cm wysokości, tworzy sezonowe, szerokie, lancetowate liście szczelnie okrywające grunt zwartym, szmaragdowym kobiercem. Rozrasta się podziemnymi rozłogami. W sprzedaży najczęściej dostępna jest w odmianie o biało obrzeżonych liściach ‘Variegata’. U odmiany ‘Shiro-nakafu’ blaszki liściowe na wiosnę są niemal w całości białe, jedynie z wąskim, zielonym marginesem na brzegu. Część liści ma zielone pasy o różnej szerokości. Latem liście stają się zielone, na zimę zasychają. Odmiany o biało przebarwionych liściach należy sadzić na stanowiskach cienistych (wiosną białe fragmenty liści są wrażliwe na silne nasłonecznienie), na glebach umiarkowanie wilgotnych. Ponieważ liście na zimę zasychają, wiosną wymaga skoszenia nisko przy ziemi. #TURZYCA PTASIE ŁAPKI Równie ciekawą i cenną turzycą o wdzięcznej nazwie jest turzyca ptasie łapki (C. ornithopoda). Jest to rodzima, zimozielona turzyca dorastająca do 15-20 cm wysokości. Jej kwiatostany są zbudowane z 3-5 palczastych kłosów, przypominają łapy ptaków (kur). W stanie naturalnym można ją znaleźć w Karpatach. Szkółki oferują ozdobną odmianę ‘Variegata’ o ozdobnych, wąskich, biało obrzeżonych liściach, tworzących nieduże, atrakcyjne kępy. #TURZYCA PALMOWA Zupełnie inny charakter od wcześniej opisanych ma turzyca palmowa (C. muskingumensis), pochodząca z Ameryki Północnej. Roślina ta dorasta do 80 cm wysokości, tworzy egzotycznie wyglądające kępy jasnozielonych, sezonowych liści. Gatunek ten preferuje wilgotne gleby i półcieniste lub słoneczne stanowiska, jest w pełni odporny na mróz, doskonale komponuje się z bylinami, m.in. funkiami i paprociami. W szkółkach dostępnych jest kilka odmian tego gatunku: ‘Ice Fountains’ i ‘Silberstreif’ o białych w środku blaszkach liściowych i zielonych brzegach, ‘Oehme’ o liściach żółto obrzeżonych, ‘Little Midge’ – karłowa odmiana dorastająca do 20 cm wysokości. #TURZYCA SZTYWNA Ciekawą turzycą, przyciągającą uwagę sporymi rozmiarami oraz intensywnie żółtą barwą, jest turzyca sztywna (C. elata) ‚Aurea’. Ta zimozielona bylina (gatunek rodzimy) tworzy wyjątkowo okazałe, złociste kępy zwiewnych liści. Osiąga 80 cm wysokości i podobną szerokość. Liście są długie, wąskie, łukowato wygięte, żółte, z cienkimi zielonymi paskami. Roślina preferuje gleby żyzne, próchniczne, wilgotne, stanowiska półcieniste do słonecznych. Sadzona w pełnym słońcu lepiej się wybarwia, ale podłoże nie może przesychać. Najlepiej prezentuje się sadzona w małych grupach nad brzegami zbiorników wodnych oraz w kompozycjach z bylinami o niebieskich liściach, np. funkiami. Nadaje się do uprawy w pojemnikach ustawianych na balkonach i tarasach. < Carex ornithopoda ‘Variegata’ Carex oshimensis ‘Evergold’
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz