58 Nr 5/2024 szkodników lub uszkodzeń, które mogą wymagać interwencji. Wczesne wykrycie problemów, takich jak porażenie przez patogeny, atak owadów czy mechaniczne uszkodzenia, pozwala na szybką reakcję, minimalizując szkody. Warto zwracać uwagę na zmiany w kolorze liści, strukturze kory czy obecność nietypowych wycieków soków, które mogą świadczyć o infekcjach patogenów czy owadów. Niepokojący objaw stanowią też odchylenia względem fenologii drzewa. Zbyt późne lub przedwczesne zrzucanie liści może stanowić symptom zaburzenia równowagi w siedlisku. Jednak do najczęstszych objawów przenawożenia należą zahamowanie rozwoju liści lub nadmierny ich przyrost, kosztem braku wzmacniania pędów i korzeni, deformacje pędów, zaburzenia w pobieraniu wody, chlorozy (czyli żółknięcia liści, zwłaszcza na brzegach), a także wrażliwość na inne choroby. Co do zasady nawozy i mieszanki kompostowe stosuje się wyłącznie przy młodych nasadzeniach. Jednak i wówczas zdecydowany umiar w dawkowaniu jest kluczowy, aby uniknąć tych problemów i zachować zdrową równowagę składników odżywczych w glebie. DRZEWA NIE POTRZEBUJĄ CIĘCIA Każde cięcie drzewa wpływa na jego naturalne procesy fizjologiczne, wykonane nadmiernie poważnie je narusza, ograniczając zdolność drzewa do regeneracji. Już samo zmniejszenie ulistnienia w okresie wegetacji powoduje drastyczne obniżenie powierzchni asymilacyjnej. Także cięcie wykonane prawidłowo – wg nas ludzi – nie pozostaje obojętne dla gospodarki hormonalnej drzewa. Nawet niewielkie formowanie, wykonane na młodych pędach, dezorganizuje procesy sterowania wzrostem i rozwojem młodych tkanek roślinnych. W odpowiedzi na zranienie drzewo intensyfikuje produkcję hormonu stresu stymulującego procesy naprawcze i obronne, m.in. poprzez zamykanie naczyń przewodzących czy zwiększoną produkcję hormonów odpowiedzialnych za gojenie ran i produkcję nowych pędów. Uszkodzenia wynikające z nadmiernych cięć zmieniają dynamikę procesów zachodzących w ekosystemie drzewa, umożliwiając innym organizmom, takim jak grzyby czy bakterie, ekspansję zdrowych dotychczas organów drzewa. Grzyby, których zarodniki podróżują w powietrzu albo spoczywają uśpione w tkankach samego drzewa, zyskują możliwość rozwoju grzybni wpierw w uszkodzonych, a następnie zdrowych tkankach. Rozkładając elementy budujące ściany komórkowe, potrafią znacząco osłabić strukturę mechaniczną drzewa. Warto dodać, że właściwe praktyki pielęgnacyjne wzmacniają naturalne mechanizmy obronne drzewa i pomagają w grodziowaniu, czyli tworzeniu bariery ochronnej oddzielającej zainfekowane tkanki. Właściwe praktyki pielęgnacyjne mogą sprawić, że drzewo stanie się wyjątkowym elementem ogrodowego krajobrazu na wiele pokoleń. Radykalne cięcia, takie jak amputacja konarów czy większych fragmentów korony, wpływają negatywnie na jego estetykę. Fizycznie poranione drzewo nabiera zranionego wyglądu, co może zaburzać harmonię krajobrazu. Zamiast sięgać po tak drastyczne środki, lepiej zapobiegać konieczności cięć poprzez odpowiednią pielęgnację od najmłodszych lat drzewa. Należy również zwrócić uwagę, że po amputacji gałęzi, jeśli pojawiły się oznaki rozkładu lub powstały dziuple, te obszary wymagają szczególnej ochrony. Posiadają one istotną wartość przyrodniczą i mogą stanowić schronienie dla wielu organizmów. Więcej na temat prawidłowych technik cięcia opiszemy w kolejnych wydaniach. Pielęgnacja drzew wymaga nie tylko zrozumienia ich potrzeb, ale także dostosowania działań do naturalnego cyklu życia i ekologii konkretnego gatunku. Światło, woda i gleba to kluczowe czynniki wpływające na zdrowie drzewa. Często kondycja drzewa zależy od podejmowanych działań – a niekiedy, paradoksalnie, od ich zaniechania. Odpowiednio pielęgnowane drzewo nie tylko wzbogaca krajobraz ogrodu, ale również stanowi fundament lokalnego ekosystemu, wspierając bioróżnorodność oraz zapewniając schronienie i pożywienie dla wielu gatunków niezbędnych do zachowania równowagi w ogrodowej przestrzeni. < TRENDY
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz