54 Nr 5/2025 TRENDY Korzenie pobierają sole mineralne, co zwykle nie może się odbywać bez współpracy z innymi organizmami. Grzyby mikoryzowe otulające korzenie są tu kluczowe dla drzew praktycznie na każdym etapie życia. Współpraca ta nawiązywana jest wcześnie w rozwoju drzewa i trwa do jego obumarcia. Wraz z wiekiem korzenie mogą tracić część zdolności absorpcyjnych, dochodzi do zamierania części systemu korzeniowego, a drzewo opiera się na istniejących już symbiozach i mechanizmach adaptacyjnych. Zdrowa gleba i aktywna ryzosfera w tej fazie decydują o przedłużeniu życia drzewa. W uprawach roślin coraz większe znaczenie przykłada się do innych organizmów. Choć mniej dotyczy to drzew, warto śledzić eksperymenty z dżdżownicami czy bakteriami, np. tymi promującymi wzrost roślin i hamowanie rozwoju i rozprzestrzeniania się fitopatogenów (ang. Plant growth promoting (rhizo) bacteria, PGPR z rodzaju Pseudomonas). KORZENIE NIE TYLKO W GLEBIE? Korzenie drzew bywają różne, wiele z nich za młodu wykształca korzeń palowy, penetrując glebę w głąb i czerpiąc wodę ze stref trudno dostępnych. Rozwijające się korzenie boczne i przybyszowe tworzą rozbudowaną sieć blisko powierzchni gleby, odpowiadając za szybkie reagowanie na opady czy dostępne składniki mineralne. Ich warstwa w normalnych warunkach dostępnej gleby wchodzi w głąb na 60-80 cm, w dojrzałych drzewach budując szeroko strefę wychodzącą często poza rzut korony. Grubsze strukturalne korzenie mają głównie znaczenie mechaniczne, ale w glebie utrzymują drzewo także te drobniejsze, choć ich odporność na zerwanie bywa znacznie mniejsza (co może skutkować zaskakującym wywrotem pozornie stabilnego drzewa o bujnej zielonej koronie, które utraciło korzenie strukturalne w nierównej walce z koparką). Drzewo poszukując dostawy wody i składników odżywczych, a także stabilizując się, wykorzystuje tropizmy Korzenie na skale Korzenie przybyszowe wewnątrz pnia
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz