Lider Biznesu. Ogrodniczy Magazyn Branżowy 53 TRENDY Pompy te w części ssawnej wytwarzają podciśnienie, co powoduje, że ciśnienie atmosferyczne wciska wodę ze studni poprzez rurociąg ssawny do pompy. Producenci pomp podają maksymalną wysokość ssania produkowanej pompy. Najczęściej jest to 8-9 m. W czasie pracy pompy występuje podciśnienie. Dlatego szczególnie istotne jest użycie właściwych materiałów i prawidłowe wykonanie tej części instalacji. Każda najmniejsza nieszczelność będzie skutkowała zasysaniem powietrza i zapowietrzaniem się pompy. Pompy zatapialne rys. 1 są to konstrukcje przygotowane do zanurzenia w wodzie. W zależności od typu pompy mogą być montowane w studniach kopanych i wierconych. Pompy przeznaczone do studni kopanych lub wierconych o dużych średnicach powinny mieć płaszcz wodny. Ponieważ silniki elektryczne w tego typu pompach chłodzone są przepływającą obok nich wodą, płaszcze te służą do wymuszenia większego ruchu wody przy silniku. Niektóre z pomp posiadają też wyłącznik pływakowy, którego zadaniem jest zabezpieczenie pompy przed pracą na sucho. Szczególnie często wykorzystuje się je w studniach kopanych i zbiornikach retencyjnych (np. deszczówki). Przy zastosowaniu pompy z wyłącznikiem pływakowym należy upewnić się, że ma on swobodę ruchu. STEROWANIE POMPĄ Układy hydroforowe. Składają się z zespołu pompowego, zbiornika hydroforowego i wyłącznika ciśnieniowego. Na rynku spotykane są takie zestawy o różnych wielkościach zbiorników. Silniki elektryczne pomp posiadają określoną przez producenta maksymalną ilość włączeń w jednostce czasu. Jest to związane z parametrami silników, do odczytania w kartach katalogowych produktu. Silniki elektryczne w czasie rozruchu pobierają dużo więcej energii niż w czasie stałej pracy. Spora jej część zamieniana jest na ciepło. Jeżeli częstotliwość włączeń jest większa niż określona przez producenta, może nastąpić uszkodzenie elementów silnika. Zbiornik hydroforowy oprócz funkcji łagodzenia uderzeń hydraulicznych (powietrze w nim zawarte zmienia swoją objętość w zależności od ciśnienia) pełni też rolę magazynu wody. Dobór wielkości zbiornika zależy od wielkości pompy i najmniejszego stałego odbioru wody. Dla żywotności silnika i pompy najkorzystniej jest, aby po włączeniu się odbioru pracowała przez cały czas nawadniania. Silnik, który pracuje stale i równo,zużywa mniej energii niż ten sam, który się co chwilę włącza i wyłącza. Można to porównać do jazdy samochodem, aby zużyć jak najmniej paliwa, jedziemy równo ze stałą prędkością, a nie rozpędzamy się, wyłączamy silnik i toczymy, aż szybkość spadnie, włączamy silnik i znów się rozpędzamy. Podsumowując, informacje potrzebne do prawidłowego doboru układu pompowego dla studni to rodzaj studni – kopana, wiercona. W przypadku studni kopanych kluczowe są: jej wydajność dla stałego poboru wody lub ilość zgromadzonej w niej wody i czas od opróżnienia do uzupełnienia, głębokość studni i lustra wody. Dla studni wierconych kluczowe parametry to: średnica otworu, głębokość i przedział filtra, wydajność studni dla określonego poziomu lustra wody, głębokość zawieszenia pompy. Prawidłowo dobrany układ pompowy to wiele lat spokojnej pracy systemu. Jednakże ze względu na zmieniające się warunki klimatyczne (ilość opadów) oraz inne czynniki (np. powstanie wielu studni w bliskiej okolicy, kopalne, odkrywkowe itp.) zmieniają się też parametry posiadanej studni, co może skutkować koniecznością jej modernizacji. < Rys. 2
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz