Lider Biznesu. Ogrodniczy Magazyn Branżowy 53 TEKST I ZDJĘCIA: Grzegorz Falkowski, Związek Szkółkarzy Polskich Artykuł powstał we współpracy ze Związkiem Szkółkarzy Polskich. Szczegółowe informacje o roślinach i ich producentach można znaleźć na stronie e-katalogroslin.pl oraz zszp.pl. POZIOM WYŻEJ Świerk serbski jest gatunkiem mniej wymagającym i łatwiejszym w uprawie od świerka pospolitego, dobrze przystosowanym do uprawy w warunkach klimatycznych Polski. Jest to endemit i relikt trzeciorzędowy, obecnie naturalnie spotykany tylko na niewielkim obszarze doliny rzeki Driny płynącej przez góry Bośni i Hercegowiny. Został znaleziony i opisany dopiero w 1877 r. Co ciekawe, w okresie trzeciorzędowym gatunek ten porastał całą Europę Środkową, także tereny naszego kraju. Z tego względu niektórzy botanicy uznają go za gatunek krajowy. W przeciwieństwie do innych uprawianych u nas gatunków świerków drzewa świerka serbskiego bardzo długo utrzymują dolne gałęzie. Fakt ten czyni go niezwykle przydatną rośliną do tworzenia szpalerów i wysokich żywopłotów osłonowych, jest doskonałą alternatywą dla popularnych żywotników. SMUKŁA I PIĘKNA KORONA Drzewa świerka serbskiego dorastają do 30 m wysokości, tworzą smukłe, wąskostożkowate korony. Gałęzie boczne są krótkie i charakterystycznie łukowato wygięte, o wierzchołkach wzniesionych do góry. Igły są krótkie, do 2 cm długości, z wierzchu ciemnozielone, od spodu z szerokimi, białymi paskami woskowego nalotu. Biała spodnia strona igieł jest widoczna na uniesionych końcach pędów bocznych oraz zwisających gałązkach, dając ciekawy efekt kolorystyczny. Drzewa świerka serbskiego już w młodym wieku pokrywają się dużą liczbą drobnych szyszek (do 6 cm długości), początkowo ciemnofioletowych, po dojrzeniu brązowych. Świerk serbski ma niewielką liczbę odmian ogrodowych. Do ciekawszych warto zaliczyć odmianę ‘Nana’, która charakteryzuje się powolnym wzrostem, tworzy gęste, stożkowe krzewy osiągające w wieku 30 lat około 3 m wysokości. Odmianę tę charakteryzuje oryginalne, srebrzyste zabarwienie wynikające z ustawienia igieł ukazującego ich jasną, spodnią stronę. Świerk ten doskonale sprawdzi się jako drzewko bożonarodzeniowe, które po świętach można posadzić w ogrodzie. Ze względu na kompaktowe rozmiary roślina ta może być uprawiana nawet w małych ogródkach przydomowych. Z karłowych odmian, ale o prawie kulistym pokroju, warto wymienić popularne w Polsce odmiany ‘Karel’ i ‘Pevé Tijn’. Po 10 latach dorastają one do około 0,5 m wysokości i podobnej średnicy. U odmiany ‘Pevé Tijn’ młode przyrosty są złociste – z wierzchu błyszczące i żółtozielone, od spodu srebrzyste z dwoma białymi paskami. Obie odmiany są oferowane w formie szczepionej na pniu. Kolekcjonerska odmiana świerka serbskiego ‘Kuschel’
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz