Fitness Biznes 4/2022

Z drugiej strony obserwujemy bar- dzo duże zainteresowanie ak- tywnością fizyczną pozaszkolną w formie zajęć w klubach, aka- demiach sportowych w różnych obszarach sportu i aktywności. To nie tylko gry zespo- łowe, ale również sporty i aktywności indy- widualne, jak np. taniec. Sportowiec w miniaturze? Analizując aktywność ruchową podejmo- waną przez dzieci w formach bardziej zor- ganizowanych, jednym z podstawowych problemów, jaki dostrzegają specjaliści z zakresu medycyny, jest zbyt wczesna spe- cjalizacja w procesie wieloletniego szkolenia sportowego. Właśnie jej niekorzystny wpływ wymieniany jest jako źródło zmian przecią- żeniowych w układzie ruchu. Można hipo- tetyzować, że coraz większe wymagania w sporcie są u podłoża podejścia szybkiej i wąskiej specjalizacji. Aby „nie odjechał nam pociąg”, staramy się szybko rozwijać młody organizm – niejako przygotować „miniaturę” dorosłego sportowca. Takie podejście skut- kuje wypaleniem i przeciążeniem młodego organizmu, uwzględniając fakt wyzwania, jakim jest obserwowany problem spadku ogólnej sprawności fizycznej młodych po- koleń. Środowisko specjalistów zajmujących się ruchem (fizjoterapeuci, trenerzy przy- gotowania motorycznego, trenerzy perso- nalni) na różne sposoby jest zaangażowa- ne w proces rozwoju młodego sportowca. Z jednej strony fizjoterapeuci zaangażowani są w proces leczenia niekorzystnych skut- ków systemu treningowego (zmiany prze- ciążeniowe), zaś środowisko trenerów (przy- gotowania motorycznego, personalni) coraz częściej angażowane jest w aktywność klu- bów sportowych czy akademii, aby uzupeł- nić potrzebę wszechstronnego rozwoju czy też działań ukierunkowanych na prewencję urazów. Nie wdając się zbytnio w szczegóły, dziś znamy zasady optymalnego rozwoju rucho- wego dzieci i młodzieży. Wiemy, w jakim wieku stosować różnego rodzaju bodźce i aktywności, aby bezpiecznie prowadzić młodego człowiek przez krytyczny etap doj- rzewania. W kolejnej części artykułu omówione zostaną najważniejsze aspekty i zasady związane z aktywnością fizyczną dzieci i młodzieży oraz uwarunkowania organiza- cyjne dotyczące wykorzystania ogromnego potencjału drzemiącego w branży fitness w obszarze wsparcia aktywności dzieci i młodzieży. Zanim rozpoczniesz pracę z dziećmi Aktywność ruchowa – a jej składową jest zorganizowany trening – po pierwsze MUSI być bezpieczna. I nie mam tu na myśli tylko warunków w miejscu, gdzie jest to wykony- wane. Przede wszystkim chodzi o formy tre- ningu i pewną filozofię pracy z dziećmi. Kolej- ny aspekt to dopasowanie form aktywności do etapu rozwoju nie tylko fizycznego, ale również emocjonalnego. Nie każdy 14-latek jest taki sam. 14-latek i 14-latka to może być różny etap dojrzewania emocjonalno-spo- łecznego. Patrząc w perspektywie dłuższej niż tylko dany semestr czy rok, dla jednych sport będzie czymś więcej, jeśli wejdą na ścieżkę sportu kwalifikowanego, dla innych zostanie przygodą i nawykiem aktywności ruchowej niezbędnym do zdrowego życia osoby dorosłej. Dlatego też kolejnym istot- nym terminem jest szeroko pojęte spojrze- nie długofalowe na rozwój fizyczny młodego człowieka. Rozwój długofalowy charakteryzowany jest przez zasady, które niezależnie od tego, czy dziecko zostanie sportowcem, czy nie, stanowić będą o prawidłowym i optymalnym rozwoju młodego człowieka. 10 przykazań długofalowego rozwoju Poniżej kilka podstawowych zasad, jaki- mi powinniśmy kierować się w trakcie DŁU- GOFALOWEGO rozwoju ruchowego dzieci i młodzieży. 1. Utrzymujmy to, co naturalne. Tak długo, jak dziecko będzie ćwiczyło w natural- nych formach ruchowych (przysiad, wykrok, podskoki), utrzymując pełny zakres ruchu, naturalnie zachowa bazę motoryczną, któ- ra jest niezbędnym elementem profilaktyki i optymalnego rozwoju sportowego. 2. Ćwiczmy intensywnie, ale krótko. Młody organizm nie jest gotowy na długie i monotonne treningi, raczej preferuje krótkie i zróżnicowane bodźce, w taki sposób do- skonale się adaptuje bez zbędnego ryzyka znużenia. Zorganizowana aktywność ruchowa powinna być uzupełnieniem naturalnej zabawy.