Omega 1/2022

OMEGA 1 | 2022 40 _ WARTO WIEDZIEĆ mość, cierpliwość, ale też niezrażanie się możliwymi nieprzyjemnymi uwagami. W takim momencie lepiej odpuścić, a jeśli pojawiają się jakieś niepo- rozumienia, wrócić do nich po pogrzebie. Dobrze nie stracić czułego w pewnym sensie podejścia do różnych, wymownych momentów pogrzebu, zwłaszcza do tego, który wywołuje najwięcej wzru- szeń, czyli opuszczenia trumny do wykopanego dołu czy ewentualnie złożenia urny do grobu. Tenmoment rzeczywiście należy celebrować z odpowiednią dbałością, poniekąd czułością, która powinna być przedłużeniem emocji żałobników. Czasem przed- stawiciel w imieniu firmy pogrzebowej przemawia – nieraz na początku, nieraz przy grobie. Warto zadbać o to, by wypowiedziane słowa nie brzmiały jak wyuczona formułka, ale były autentycznym słowem skierowanym do konkretnych ludzi. Jest to w gruncie rzeczy apel o wrażliwość, o którą z pewno- ścią niełatwo, gdy codziennie chowa się ludzi. MUZYKA Firmy pogrzebowe często proponują rodzinie zmar- łych oprawę muzyczną. Czasem jest to trębacz, czasem skrzypek. Należy zwrócić uwagę na to, by tego rodzaju muzyka nie zaburzała przebiegu obrzędu liturgicz- nego. Dotyczy to szczególnie momentu, gdy kondukt dociera do miejsca pochówku i prowadzący pogrzeb powinien kończyć psalm, tymczasem w tle rozpoczyna się już gra na instrumencie. Fatalnym rozwiązaniem jest puszczanie muzyki z głośników, zamontowanych najczęściej w karawanie, które całkowicie uniemożli- wiają wiernym śpiew przewidzianych na czas przejścia z kaplicy do grobu psalmów. Ani to dobrze brzmi, ani nie służy modlitwie i skupieniu. Chyba lepiej iść w ciszy, w zadumie oddając się refleksji nad kruchością ludz- kiego życia, przemijalnością i życiem po śmierci. do obrzędów pogrzebowych kolor fioletowy, który można używać, choć można pozostać przy czarnych szatach liturgicznych. O ile w parafii można jeszcze znaleźć schowany w szufladzie albo na strychu czarny ornat i czarną kapę, o tyle w cmentarnych kaplicach praktycznie ich nie ma. Szkoda, bo fiolet wyraża oczekiwanie i pokutę, stąd pojawia się w okresach Adwentu i Wielkiego Postu. Czerń natomiast wyraża żałobę. Z ludzkiego punktuwidzenia jest nam smutno. Choć wierzymy w prawdę o zmartwychwstaniu (i to można wyrazić białym kolorem szat liturgicznych), to jednak po ludzku przeżywamy smutek z powodu rozstania. I Jezus zapłakał nad śmiercią Łazarza. Rodzina i najbliżsi zmarłego najczęściej zachowują tradycyjny, czarny, stonowany strój na pogrzebie. Dobrze by było, aby również zadbać o to w firmach pogrzebowych. Jak i o to, by ubiór był świeży, czysty i odprasowany. Tego wymaga szacunek wobec tych, dla których ceremonie sprawujemy. WRAŻLIWOŚĆ Moment pogrzebu jest trudny dla najbliższej rodziny. Trwając w żałobie, czasem bardzo emocjonalnie przeżywają obrzędy pogrzebu. Trzeba mieć to na względzie i zachować daleko idącą wyrozumiałość. Z punktu widzenia duchownego, msze pogrzebowe należą do tych liturgii, w których wierni najmniej uczestniczą w odpowiedziach czy śpiewie. Nie dlatego, że są wtedy w kościele po raz pierwszy od dawna, ale głównie dlatego, że ich myśli krążą wokół osoby zmarłego czy zmarłej, smutek i żal zajmują ich bardziej niż skupienie na przeżywaniu liturgii czy obrzędów na pogrzebie. Warto więc włączać się w modlitwy, niejako w ich imieniu, niezależnie od tego, jakiego jesteśmy wyznania. Uważność na tych, którzy uczestniczą w pogrzebie, wrażliwość, uprzej- Zwyczajowo kolorem pogrzebowym jest czerń. Po reformie liturgicznej wprowadzono do obrzędów pogrzebowych kolor fioletowy, który można używać, choć można pozostać przy czarnych szatach liturgicznych