SUKCES PO POZNAŃSKU 1/2023

| STYCZEŃ 2023 7 POZNANIACY NA COKOŁACH „Sukces po poznańsku” przybliża swoim Czytelnikom inspirujące historie ludzi, którzy odnieśli sukces. Rozmawiamy z nimi, stara - my się poznać ich sekrety, żeby nasi Czytelnicy mogli skorzystać z ich doświadczeń i wieść szczęśliwe życie. O poznaniakach suk - cesu, którzy każdego dnia spoglądają na nas ze swoich cokołów, co miesiąc opowiadał będzie dr Paweł Cieliczko. Bamberka powstała jako figura reklamująca przed- siębiorstwo winiarskie Goldenringa, jednak poznaniacy bardzo ją polubili. Przydało się to w maju 1919 roku, kie- dy Polacy, odurzeni euforią po zrzuceniu pruskiego jarz- ma, świętowali pierwsze dni wolności i entuzjastycznie niszczyli symbole niemieckiej dominacji. Padły wówczas wszystkie pruskie pomniki, z cokołu zrzucono nawet po- piersie poety Friedricha Schillera, którego jedyną winą była fakt, że romantyczne wiersze pisał po… niemiecku. Bamberce nikt nie uczynił najmniejszej krzywdy, była już bowiem poznańska i całkowicie spolonizowana. Pierwotnie Studzienka Bamberki stała przed domkami budniczymi, na wprost wylotu ul. Woźnej. W 1929 roku przeniesiona została na zachodnią ścianę ratusza i stanęła przy budach chlebowych, na wprost wylotu ul. Wroniec- kiej. O jej wędrówkach wspominał Zbigniew Zakrzewski: Przy tylnej ścianie Ratusza widzimy studzienkę z bam- berką, postawioną na krótko przed pierwszą wojną światową przez winiarza Leopolda Goldenringa wła- snym sumptem. Dzieło Goldenringa było formą rekla- my, a postać bamberki miała uhonorować pracownice winiarni, bamberskiego rodowodu. Siedząc na stopniach studzienki z bamberką, która za mych młodych lat mie- ściła się przed domkami budniczymi, kobiety wiejskie sprzedawały tutaj przeróżne zioła – pokrzywę, skrzyp, czarcie żebro i tym podobne. Nasza zacna pomoc domo- wa leczyła nasze dolegliwości żołądkowe właśnie owym czarcim żebrem, zakupionym u stóp Ratusza. Bamberka przypomina mieszkańcom Poznania ich bawarskie po części pochodzenie. Po zakończeniu wojny Studzienka Bamberki usunię- ta została z płyty Starego Rynku i prawie 20 lat spędziła w miejskich magazynach. Wystawiono ją dopiero w 1964 roku. Stanęła przy ul. Mostowej przed dawną lożą ma- sońską, w której obecnie działa Muzeum Etnograficzne. Dopiero w 1977 roku powróciła na Stary Rynek i stanęła u zbiegu ul. Ratuszowej i Różanego Targu, gdzie można ją podziwiać od prawie półwiecza. Bamberka jest symbolem kultury katolickich przy- byszów z bawarskiego Bambergu, zaproszonych przez po- znańskie władze miejskie, poszukujące osadników, którzy odbudują wsie zniszczone w czasie wojny północnej i wy- ludnione przez zarazę. Początkowo Bambrzy wyróżniali się językiem i barwnymi strojami, ale pod wpływem szkoły, parafii i sąsiadów szybko się spolonizowali i już w XIX wie- ku wielu z nich wspierało polskie ruchy niepodległościo- we. Pojęcie „bamber” szybko utraciło kontekst narodowy i stało się określeniem dobrego, bogatego gospodarza. Bambrzy do dziś stanowią ważny element krajobrazu Poznania, który jest kultywowany przez Towarzystwo Bambrów Poznańskich. Pamiątki po bamberskich miesz- kańcach podziwiać można w otwartym w 2003 roku Mu- zeum Bambrów Poznańskich przy ul. Mostowej 7, tam gdzie przed laty gościła figura Bamberki. z Bamberka jest symbolem kultury katolickich przybyszów z bawarskiego Bambergu, zaproszonych przez poznańskie władze miejskie, poszukujące osadników, którzy odbudują wsie zniszczone w czasie wojny północnej i wyludnione przez zarazę