| KWIECIEŃ 2024 82 | SPORT od pierwszego kamienia musi myśleć, jakie będzie kolejne zagranie, przewidywać ruchy przeciwnika i jakim ruchem zakończyć rozgrywkę. Kapitan czasami poświęca kamień, by w ostatecznej rozgrywce pokonać rywali. Jest to dyscyplina na lodzie, która nie ma nic wspólnego z jeżdżeniem na łyżwach. My trochę się śmiejemy, że pytając o łyżwy w curlingu to tak, jak pytać wioślarza, jak się pływa w kajaku. Mamy za to specjalne buty. Jeśli ktoś tych butów nie ma, to w klubach curlingowych są takie odpowiednie nakładki i można je wypożyczyć. Co ważne! Nie trzeba mieć żadnego sprzętu, by zacząć grać. Fascynujące jest wypuszczanie ciężkiego kamienia, który z precyzją zegarmistrzowską trafia w wybrany kamień na lodzie w okolicach domu, który jest celem rozgrywki. Jak to się robi? Tor curlingowy ma 44,5 metra. By kamień zatrzymał się w pożądanym miejscu, to nie jest tylko zasługa tego, kto go wypuszcza, ale całego zespołu. Oprócz zawodnika, który puszcza kamień, mamy jeszcze kapitana, który dobiera linię, po której kamień ma się poruszać, i szczotkujących, którzy odpowiadają za kontrolę ślizgu kamienia. W czasie zagrania muszą się komunikować. Jeżeli jakikolwiek element zawiedzie, to zagranie kończy się niepowodzeniem. Idealnie zagrany kamień to zasługa całej drużyny! A na czym polega szczotkowanie? Na pierwszy rzut oka wygląda to zabawnie. Tak naprawdę to wielki wysiłek i jest to element, który może decydować o skuteczności zagrania. Topowi zawodnicy ze świata szczotkując lód, mogą spowodować, że kamień wydłuży swój ślizg nawet kilka metrów. Ale wszystko odbywa się w komunikacji z kapitanem i to on decyduje, z jaką siłą zawodnicy szczotkują lód. Proszę sobie wyobrazić, że nawet minimalny paproch może wpłynąć na długość albo kierunek jazdy kamienia, który waży prawie 20 kilogramów. Kto zatem wygrywa mecz? Na końcu toru mamy dom o szerokości około 5 m. Mecz składa się z 6 do 10 partii zwanych endami, w którym każda z drużyn rozgrywa osiem kamieni naprzemiennie. Wygrywa ten zespół w endzie, którego kamienie są najbliżej środka domu. Punkty natomiast zlicza się za każdy kamień, który jest bliżej środka niż najbliższy kamień przeciwnika. Po rozegraniu endów zlicza się punkty i wygrywa ta drużyna, która zdobyła ich najwięcej. W curlingu mamy kodeks honorowy. Zawodnicy sami sobie sędziują mecze. Uczciwość jest na pierwszym miejscu. Sędzia jest tak naprawdę tylko w bardzo spornych sytuacjach, np. kiedy zawodnicy nie są w stanie ustalić, który kamień jest bliżej środka i jest wymagane dokonanie pomiaru. Duch curlingu wymaga od nas szacunku dla przeciwnika, nie przeszkadza się mu w zagraniu, przyznaje się, kiedy kamień dotknie nogi czy szczotki, a po meczu… idzie się na kawę, by podyskutować o curlingu. Wygrana drużyna stawia. Curling to bardzo honorowa i wysokiej kultury dyscyplina sportu. Sukcesy klubu… Chyba największym organizacyjnym było pozyskanie kamieni do gry. Dzięki pomocy Polskiej Federacji Klubów Curlingowych mamy w Poznaniu dwa komplety. To dla każdego klubu olbrzymi wydatek, bo nowy komplet kosztuje ok. 100 tys. zł, a bez nich nie da się trenować. Drugi to fakt, że mamy miejsce do treningu dzięki Lodowisku na Chwiałce, które wymalowało domy na tafli i udostępniają nam obiekt do treningów. Po pandemii, która była dla nas trudnym okresem, udało nam się ściągnąć do Poznania bardzo utytułowanych zawodników z tytułami mistrzostw Polski, mamy również medalistę mistrzostw Europy Borysa Jasieckiego. Jeśli chodzi o sportowe sukcesy – zdecydowanie jest to srebrny medal mistrzostw Polski mężczyzn zdobyty przez zespół Borysa w marcu tego roku. Jak trafić do curlingu? Do naszego klubu można przyjść zawsze. Wystarczy zajrzeć na Facebooka lub Instagram, przyjść do nas na trening i spróbować. To jest sport dla każdego, mamy w Polsce nawet czteroosobowy zespół rodzinny. U nas treningi są zawsze otwarte, zawsze znajdzie się ktoś, kto poświęci nowej osobie czas, a rekrutacja do klubu trwa cały rok. Szczególnie zachęcamy młodzież do spróbowania tej olimpijskiej dyscypliny. z
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz