SUKCES PO POZNAŃSKU 5/2020

sukces PO POZNAŃSKU | MAJ 2020 80 | RODZINNIE działaniu. Jest to dobry czas na wspólne gotowanie, pranie, sprzątanie, majsterkowanie czy prace w ogro- dzie. Podczas wykonywania tych czynności można rozwijać u dzieci kompetencje językowe, matematyczne oraz poznawcze. Przykładowo: gotujemy na obiad zupę jarzynową. Dziecko spośród warzyw i owoców wybiera te, które powinny znaleźć się w zupie. Nazywa produkty, przelicza je oraz wskazuje, których jest najwięcej, a któ- rych najmniej. Może określić ich smaki oraz kształty. Następnie myje je i pomaga przy obieraniu i krojeniu (w miarę swoich możliwości). Dosypuje przypraw. Gdy zupa się gotuje, przygotowuje ilustrowany przepis. W ten sposób sprawdzamy, co zapamiętało. I tak oto, poma- gając w przygotowaniu obiadu, dziecko przećwiczyło takie umiejętności jak: klasyfikowanie, przeliczanie, porównywanie, zręczność, koordynacja wzrokowo-ru- chowa, myślenie sekwencyjne (co robiło krok po kroku). Ponadto dowiedziało się, jak przyrządzić zupę i jakie zasady bezpieczeństwa obowiązują w kuchni. A jak radzić sobie z emocjami dzieci? Nie ma jednej skutecznej metody relaksacji. To, jaką formę odpoczynku zaproponujemy dziecku, zależy od jego indywidualnych potrzeb. Dla jednych najlepszym sposobem na odreagowanie są zabawy ruchowe np. skoki na trampolinie, huśtanie się na huśtawce, ska- kanie przez skakankę. Dla innych położenie się na 15 minut i przeczytanie książki lub bajki, albo posłuchanie muzyki. Pewnej grupie dzieci wystarczy rysowanie lub budowanie z klocków w całkowitej ciszy. Można również skorzystać z gotowych technik relaksacyjnych skierowa- nych stricte dla dzieci i młodzieży, takich jak masażyki (np. Przytulanki, czyli Wierszyki na dziecięce masa- żyki. Zabawy relacyjno-relaksujące M. Bogdanowicz), opowieści ruchowe, muzyka relaksacyjna, relaksacja progresywna Jacobsona, trening autogenny Schultza (w adaptacji Polender), techniki wizualizacyjne czy gimnastyka wg de Milla. A młodzież szkolna? Pamiętajmy, że dzieci i młodzież nie są w stanie pra- cować przez kilka godzin „na pełnych obrotach”. Ucząc się w domu, również potrzebują przerw. Długie przebywanie w pozycji siedzącej, bezruch oraz praca w pełnym skupieniu wywołują znużenie i zmęczenie. Dlatego warto zadbać o to, aby młodzi ludzie robili sobie tzw. przerwy śródlekcyjne. Są to krótkie przerywniki, w czasie których wykonuje się proste ruchy takie jak skłony, skręty tułowia, krążenia głową i podskoki. W ten sposób organizm regeneruje się i jest gotowy do podjęcia kolejnych działań. Mówiąc o komforcie psychicznym starszych dzieci i młodzieży, trzeba mieć na uwadze ich silną potrzebę kontaktu z grupą rówieśniczą. Ucząc się zdalnie spędzają sporo czasu przed ekranem komputera, ale mimo to dajmy im możliwość połączenia się z koleżeń- stwem przez komunikator. Zapewne patrzenie się przez cały dzień w telewi - zor i tablety nie wpływa dobrze na mózgi naszych dzieci i maluchów. Co tak naprawdę się dzieje w ich głowach, kiedy całymi dniami grają w gry i oglądają bajki? Rzeczywiście nie jest to najwłaściwsza forma spędzania czasu, choć zarówno telewizja, jak i gry komputerowe są bardzo atrakcyjne dla dzieci i młodzieży. Przy małym wysiłku intelektualnym przynoszą sporo różnorodnej rozrywki. Dziecko nic nie robi, a na ekranie stale coś się dzieje i zmienia. Podczas długotrwałego przebywania przed ekranem telewizji lub komputera system nerwowy jest nieustannie zmuszany do pracy. Duża ilość bodźców prowadzi do jego obciążenia i zmęczenia, w wyniku czego pojawia się u dziecka pobudzenie psychoruchowe. Po długich sesjach komputerowych bądź telewizyjnych, dzieci stają się nadmiernie ruchliwe, głośne, drażliwe, nerwowe, a czasem nawet agresywne. W ten sposób organizm rekompensuje sobie długotrwały czas bezruchu. Dzieci przyzwyczajone do ciągłego bodźcowania, mają trudności ze skupieniem swojej uwagi, co rzutuje na wyniki w nauce. Ponadto przestaje rozwijać się wyobraźnia oraz myślenie abstrakcyjne. Małe dzieci nadmiernie oglądające telewi- zję są znacznie bardziej zagrożone opóźnieniem rozwoju mowy oraz częściej mogą przejawiać trudności w nauce czytania. Przebodźcowanie w ciągu dnia może również wpływać na zaburzenia rytmu snu oraz na nastrój dziecka, zachowanie oraz kontakt z otoczeniem.