SUKCES PO POZNAŃSKU 6/2025

| czerwiec 2025 26 | warte poznania soidą, kondycja gmachu raz jest w górze, po czym gwałtownie spada. Jednym słowem dzieje ratusza to historia (najczęściej) przewidywalnej powtarzalności. Po latach hossy zawsze nadchodzi bessa. Najważniejszy budynek Poznania To niezwykle ważne miejsce dla Poznania i poznaniaków – dodaje prof. Przemysław Matusik, recenzent książki. – Ratusz to centralna siedziba, w której odbywały się obrady Rady Miejskiej, a potem przejął funkcje reprezentacyjne. Jak bardzo ważny jest to budynek, niech świadczy fakt, że to tutaj rodzice przyprowadzają dzieci, najpierw, żeby zobaczyły koziołki na wieży, a potem wnętrza i zabytki w nich zgromadzone. – Przez stulecia ratusz przechodził różne zmiany, tak w obrębie architektury, wystroju i podziałów wnętrz, jak i funkcji – pisze autorka. – Zanim budynek otrzymał kształt znany nam obecnie, a nadany mu w połowie XVI wieku przez włoskiego architekta Jana Baptystę Quadro, we wcześniejszych latach był przebudowywany. Do 1550 roku można wskazać na co najmniej kilka ważnych wydarzeń z życia miasta i dwa wielkie pożary (w 1447 i 1536 r.), które wpłynęły na przebudowy ratusza. Jeżeli dodamy do tego informacje źródłowe i ewidentne dowody zmian w samym budynku, to można hipotetycznie wyznaczyć pięć faz (do 1550 r.) przekształceń zachodzących w tkance architektonicznej gmachu, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Pierwsza faza nie budzi wątpliwości, to czas budowy ratusza (lata 1306–1310). Po raz pierwszy wzmianka o domus consulum, czyli domu radnych, pojawia się w 1310 roku. Pierwotnie był on niewielki, zbudowany na planie niemal kwadratu, o dwóch kondygnacjach. Dalsze fazy rozbudowy nastręczają sporo problemów w określeniu precyzyjnych przedziałów chronologicznych. Brakuje zapisów w źródłach archiwalnych, a badania tkanki architektonicznej nie dają jednoznacznych wyników. Co działo się w ciągu XIV wieku? Nie sposób jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, można jedynie teoretycznie przyjąć, że rok 1394 (prawo składu) wyznaczył drugą fazę robót w ratuszu. Kolejną, trzecią, określił pożar z 1447 roku. Wówczas (czyli około połowy XV w.) m.in. wzniesiono murowaną wieżę (choć niewykluczone, że była już wcześniej). Nie ma wątpliwości, że czwarta faza rozpoczęła się krótko przed 1508 rokiem i zaowocowała podniesieniem ratusza o jedną kondygnację, montażem nowych portali i ponownie pracami przy wieży. Datą graniczną dla fazy piątej jest pożar z 1536 roku. W jego efekcie po raz kolejny powraca temat wieży, prowadzone są również prace we wnętrzu budynku. Błazeńskie urządzenie Najistotniejszy okres w dziejach ratusza wiąże się z rozbudową gmachu przez Jana Baptystę Quadro, który nadał mu renesansową formę funkcjonującą do dziś. Zasadnicze prace trwały w latach 1550–1560 i przebiegały w dwóch pięcioletnich fazach – dodaje dr Magdalena Mrugalska-Banaszak. – Po dziesięcioleciach przebudów i borykania się

RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz