| czerwiec 2025 zdrowie i uroda | 43 na SOR-ze. Dobra wiadomość jest taka, że przy odpowiednim, szybko wdrożonym leczeniu zachowawczym wiele z tych urazów można wyleczyć bez konieczności operacji. Kluczowe znaczenie ma badanie ortopedyczne oraz szybka i poprawna diagnostyka obrazowa, tj. zdjęcie RTG, badanie ultrasonograficzne, a czasem badanie rezonansem magnetycznym. Wszystkie te elementy są bardzo ważne dla wdrożenia odpowiedniego leczenia. W przypadku świeżego skręcenia stawu skokowego często wystarczy właściwa orteza, która ustabilizuje staw i pozwoli mu się regenerować. Staw skokowy ma całkiem dobry potencjał gojenia. A jeśli uraz kolana był na tyle poważny, że leczenie zachowawcze nie wystarczy, to co wtedy? Jeśli występują dolegliwości bólowe lub niestabilność stawu po odpowiedniej diagnostyce obrazowej wskazane jest leczenie operacyjne – najczęściej jest to artroskopia stawu kolanowego. To mało inwazyjny zabieg, który pozwala zajrzeć do wnętrza stawu kolanowego – dosłownie. Lekarz wykonuje minimum dwa niewielkie nacięcia (tzw. porty) i wprowadza przez nie artroskop podłączony do kamery i specjalistyczne narzędzia chirurgiczne. Dzięki temu może dokładnie obejrzeć i zbadać struktury w kolanie i od razu przeprowadzić niezbędne leczenie. Dzisiejsza artroskopia daje ogromne możliwości – od diagnostyki, przez rekonstrukcje więzadeł, szycie łąkotek i opracowywanie uszkodzeń chrząstki. Co ważne, współczesne postępowanie ortopedyczne mocno stawia na zachowanie naturalnych struktur stawu – wszystko po to, by kolano jak najdłużej pracowało sprawnie i by zahamować rozwój zmian zwyrodnieniowych. Kiedy artroskopia może być potrzebna i jak się do niej przygotować? Wskazań do artroskopii kolana jest wiele, ale do najczęstszych należą świeże urazy kolana z towarzyszącym obrzękiem, uszkodzenia łąkotek, chrząstki lub więzadeł. Im szybciej po urazie zostanie przeprowadzona diagnostyka i ewentualny zabieg, tym większa szansa na szybszy powrót do aktywności i mniejsze ryzyko powikłań. Zanim jednak zapadnie decyzja o artroskopii, konieczna jest dokładna diagnostyka. Podstawą – choć często niedocenianą – jest zdjęcie rentgenowskie kolana, najlepiej wykonane na stojąco w minimum dwóch projekcjach. Pomocne bywa też badanie USG, które pozwala ocenić więzadła i płyn w stawie, choć jego dokładność bywa ograniczona. Złotym standardem jest jednak rezonans magnetyczny (MRI) – to on daje najbardziej szczegółowy obraz wnętrza kolana i pozwala precyzyjnie zaplanować zabieg. Specjalizuje się Pan również w protezoplastyce stawów biodrowych i kolanowych. Kiedy przeprowadza się takie operacje? Endoproteza stawu to dla wielu osób szansa na odzyskanie komfortu życia. Najczęściej dotyczy stawów biodrowych i kolanowych, a zabieg przeprowadza się zazwyczaj wtedy, gdy zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe nie pozwalają już na normalne funkcjonowanie, a leczenie zachowawcze przestaje przynosić efekty. Dobra wiadomość jest taka, że współczesne protezy przywracają funkcję stawu i nie należy się ich bać. W przypadku stawu biodrowego efekty operacji są często spektakularne. Wielu pacjentów po kilku miesiącach zupełnie zapomina, że ma protezę. Jeśli wszystko przebiegnie prawidłowo, to nowe „biodro” działa praktycznie jak naturalne. Bez bólu, bez ograniczeń. A kolano? Tu sprawa jest nieco bardziej złożona? Proteza kolana to już bardziej wymagająca historia – zarówno dla lekarza, jak i dla pacjenta. Choć sama operacja również przynosi ulgę w bólu i poprawia jakość życia, to powrót do pełnej sprawności wymaga dłuższej i intensywniejszej rehabilitacji. Co więcej, kolano jest biomechanicznie trudniejsze do odtworzenia, co wiąże się z większymi wyzwaniami dla precyzyjnego dopasowania i odwzorowania naturalnych funkcji. Czego się zatem spodziewać? Jedno trzeba powiedzieć wprost: proteza kolana nie jest nowym, zdrowym kolanem z czasów młodości. To nowoczesna, mechaniczna struktura, która bardzo dobrze oddaje zakres ruchu, ale nie w każdym przypadku spełnia wszystkie pokładane w niej oczekiwania. Medycyna stale się rozwija. Pojawiają się nowe techniki, innowacyjne materiały, bardziej zaawansowane konstrukcje protez. Wszystko po to, by jeszcze lepiej odtwarzać naturalny ruch stawu i zapewnić pacjentom maksymalny komfort. Podstawą wciąż pozostają świadoma decyzja i dobrze poprowadzony proces leczenia – od kwalifikacji, przez operację, aż po rehabilitację. Przy rehabilitacji nie ma miejsca na kompromisy. To absolutna podstawa po każdym zabiegu ortopedycznym – niezależnie czy mówimy o artroskopii, endoprotezoplastyce, czy rekonstrukcji więzadła. Czasem lepiej nie operować wcale, jeśli nie ma możliwości przeprowadzenia odpowiedniej rehabilitacji. Nawet najlepiej wykonany zabieg nie przyniesie pełnego oczekiwanego efektu leczenia bez dalszej kompleksowej opieki pooperacyjnej. z
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz