| LIPIEC/SIERPIEŃ 2025 22 | WARTE POZNANIA 100 LAT Poznań na nowo odkrył swoje zielone serce, 10–12 czerwca 2025 roku miasto stało się bowiem areną wyjątkowego święta przyrody, nauki i historii – setnej rocznicy powstania dwóch niezwykłych przestrzeni: Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz Ogrodu Dendrologicznego Uniwersytetu Przyrodniczego. To jubileusz, który przypomniał, że zieleń to nie tylko estetyka, lecz także dziedzictwo, które budujemy razem. TEKST: ANNA GIDASZEWSKA | ZDJĘCIE: WŁADYSŁAW GARDASZ ORAZ UPP Choć różnią się podejściem, kolekcjami i charakterem, tworzą harmonijną całość – jak dwie strony tego samego liścia. Ogród Botaniczny UAM i Ogród Dendrologiczny UP, oddalone od siebie o kilka kilometrów, są obecnie nierozerwalnie związane nie tylko historią, lecz także wspólną misją. ZIELONE BLIŹNIAKI PO DWÓCH STRONACH SEGANKI Jak zauważyła prof. Justyna Wiland-Szymańska, dyrektorka Ogrodu Botanicznego UAM, to „kuźnie talentów” i miejsca dialogu nauki z naturą. – Ostatnie miesiące, a właściwie nawet lata współpracy, zacieśniły bardzo mocno nasze wzajemne stosunki pomiędzy ogrodami. To jest niesamowicie ważne, że możemy się wspierać, że Ogród Dendrologiczny ma trochę inne podejście, bo wiadomo, że najważniejsza jest różnorodność. Są inne kolekcje, inny sposób zawiadywania tymi kolekcjami, ale to właśnie powoduje, że się doskonale uzupełniamy, w pewnym sensie siedząc po dwóch stronach rzeki Seganki – mówiła prof. Justyna Wiland-Szymańska. OGRÓDY Z DUSZĄ Położony przy ul. Dąbrowskiego 165 Ogród Botaniczny UAM to nie tylko zielona enklawa, lecz także placówka naukowa o bogatej przeszłości. Jego historia sięga lat 20. XX wieku, gdy Polska dopiero odzyskiwała niepodległość. To wtedy powstał Szkolny Ogród Botaniczny, mający służyć edukacji młodzieży. Bezpośrednimi inicjatorami tworzenia Szkolnego Ogrodu Botanicznego (1922–1925) byli dr Joachim Namysł, Władysław Marciniec i prof. Rudolf Boettner, który był jego pierwszym dyrektorem. Z biegiem lat ogród ewoluował: przechodził pod różne instytucje, rozbudowywał się, wzbogacał kolekcje, przetrwał okupację, by dziś rozkwitać jako jedno z najważniejszych centrów edukacji ekologicznej w Polsce. Jest jednostką ogólnouczelnianą, chronioną Ustawą o Ochronie Przyrody z 16 kwietnia 2004 roku, a część parkowa od 1975 roku jest ponadto objęta ochroną jako zabytek miasta Poznania. Obecnie na powierzchni 22 hektarów znajdziemy około 6 tys. taksonów roślin rozlokowanych w dziesięciu działach tematycznych – od działu systematyki, przez kolekcje geograficzne, po dział roślin rzadkich i ginących. Rocznie odwiedza go nawet 150 tys. osób. Co istotne – wstęp jest bezpłatny. Ogród jest otwarty dla każdego, przez cały rok, kto chce odetchnąć od zgiełku miasta, dowiedzieć się czegoś o botanice lub po prostu zachwycić się przyrodą. Nie sposób pominąć roli Ogrodu Dendrologicznego Uniwersytetu Przyrodniczego przy ul. Warmińskiej 2. Choć mniejszy i mniej znany, dla znawców stanowi bezcenny skarb. Jego specjalizacja – drzewa i krzewy – pozwala spojrzeć na zieleń miejską z innej perspektywy. To właśnie tu pielęgnuje się rzadkie gatunki dendrologiczne, prowadzi badania naukowe i edukację studentów oraz mieszkańców. MIEJSCE SPOTKAŃ I INSPIRACJI Jubileuszowe świętowanie nie ograniczyło się jednak tylko do wspomnień. W ramach obchodów zorganizowano Konferencję Jubileuszową oraz LII Zjazd
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz