SUKCES PO POZNAŃSKU - 11/2020

54 | PORADNIK/PRAWO sukces PO POZNAŃSKU | LISTOPAD 2020 ALIMENTY. KTO, KOMU I DLACZEGO? Alimenty to świadczenie, zazwyczaj wyrażone w pieniądzu, które osoba zobowiązana – z reguły krewny – spełnia na rzecz osoby bliskiej, najczęściej pozostającej w trudnej sytuacji. Alimenty są ściśle związane z osobą uprawnionego i zobowiązanego. Kiedy można ich żądać? Komu i w jakiej wysokości przysługują? Z godnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym rodzice są zobowiązani do zapewnienia dziecku utrzymania (środków do utrzymania) aż do cza- su, gdy dziecko osiągnie możliwość samodzielnego utrzy- mania się. Obowiązek ten powstaje od momentu narodzin dziecka. Od tego dnia oboje rodzice (jeżeli oczywiście żyją i posiadają prawa rodzicielskie) mają obowiązek opieki nad dzieckiem. Jeżeli rodzic nie chce bezpośrednio uczest- niczyć w życiu dziecka i swoimi osobistymi staraniami przyczyniać się do jego rozwoju i wychowania, wówczas prawo nie daje żadnej możliwości zobowiązania go do tego. Pozostaje obowiązek alimentacyjny. ZOFIA CHOŁODY Radca prawny, członkini Okręgowej Izby Radców Prawnych w Poznaniu, właścicielka kancelarii Zofia Chołody i Wspólnicy Kan - celaria Prawna, prawnik z ponad 10-letnim doświadczeniem. Specjalizuje się w prawie gospodarczym i cywilnym, jednak nie stroni od prawa administracyjnego. Wspiera przedsiębiorców w działalności biznesowej, obsługuje również podmioty lecznicze. Pomaga kobietom w ich rozwoju biznesowym i osobistym. Prezeska Klubu Kobiet Przedsiębiorczych. KOGO DOTYCZY OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY? Dla istnienia obowiązku alimentacyjnego nie ma najmniejszego znaczenia fakt, czy rodzice pozostają w związku małżeńskim, separacji, czy w faktycznym pożyciu. Obowiązek rodziców ponoszenia ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka jest niezależny od tego, gdzie ono się znajduje. Ponadto, obo- wiązek ten niezmiennie ciąży także na tym rodzicu, który nie zgadza się na pobyt dziecka u drugiego małżonka. Co więcej, rodzica (rodziców) nie zwalnia od obowiązku alimentacyjnego okoliczność, że dziecko jest faktycznie utrzymywane przez kogoś innego. ZASADA RÓWNEJ STOPY ŻYCIOWEJ Obowiązek alimentacyjny względem dziecka wynika z przyjętej zasady zachowania równej stopy życiowej dzieci z rodzicami. Dlatego też rodzice zobowiązani są podzielić się z dziećmi nawet bardzo skromnymi do- chodami. Zaspokajanie przez rodziców potrzeb dziecka może nastąpić nawet kosztem substancji ich majątku. Zwolnionym z obowiązku alimentacyjnego może być tyl- ko ten rodzic, który nie posiada możliwości zarobkowych i majątkowych pokrywania kosztów utrzymania dziecka. DLA PEŁNOLETNIEGO DZIECKA Świadczenia alimentacyjne na rzecz dziecka mają na celu zaspokojenie jego podstawowych potrzeb życiowych. Tak więc obowiązek alimentacyjny nie wygasa automatycznie z chwilą uzyskania przez dziecko pełnoletności. W zależ- ności od pewnych okoliczności (takich jak: wiek dziecka, zainteresowania, uzdolnienia, stan zdrowia, kształcenie się dziecka), pomimo osiągnięcia pełnoletności, dziecko nie ma możliwości samodzielnego utrzymywania się. Zgodnie z orzecznictwem, jest to sytuacja, w której pełnoletnie już dziecko poświęca cały swój czas na dalsze kształcenie, uczy się zawodu i nie może podjąć pracy