SUKCES PO POZNAŃSKU 11/2021

| LISTOPAD 2021 71 w porządku z rozwojemmalca. I oczywiście, nie każde opóźnienie w rozwoju mowy jest równoznaczne z ja- kimś poważniejszym zaburzeniem, ale zawsze warto zaufać swojej intuicji i skonsultować się z terapeutą, który fachowo oceni sytuację. Co nas może niepokoić u dziecka, niekoniecznie zachowania związane z mową? Jak wspomniałamwcześniej, mowa to rezultat wcze- śniejszego prawidłowego rozwoju psychoruchowego dziecka. Sygnały, które powinny zwrócić uwagę bliskich dorosłych malucha to: słaby kontakt wzrokowy lub jego brak, brak reakcji na imię, brak gestu wskazywa- nia, brak naśladownictwa, brak inicjowania kontaktu z otoczeniem, brak gaworzenia, trudność w rozumieniu prostych poleceń. Na nieco późniejszym etapie – brak zabaw tematycznych, słaba reakcja na dźwięk, nieumie- jętność odwracania głowy w kierunku dźwięku. Z jakimi problemami najczęściej zgłaszają się rodzice? Ostatnio w moim gabinecie pojawia się bardzo dużo niemowląt, których rodzice przychodzą na konsultację, bo ich maluch ma trudności ze ssaniem, albo – jeśli jest już trochę starszy – ma problemy z rozszerzaniem diety: krztusi się przy wprowadzaniu nowej kon- systencji pokarmu lub je bardzo wybiórczo, tylko kilka produktów. Takimmaluchom w pierwszej kolejności sprawdzam wędzidełko podjęzykowe i wargowe. W ra- zie potrzeby kieruję na zabieg podcięcia skróconego wędzidełka, uczę rodziców, jak przygotować dziecko do zabiegu i jak postępować po nim. Do neurologo- pedy przychodzą również wcześniaki, które mają za sobą trudny czas w szpitalu i potrzebują zaopiekowa- nia i wsparcia, głównie w temacie jedzenia/picia lub nadwrażliwości w obszarze oralnym. Często pojawiają się nieco starsze dzieci z zaburzeniami jedzenia/kar- mienia, ze wspomnianą już wybiórczością pokarmową. Kolejna grupa to dzieci z opóźnionym rozwojem mowy o różnym pochodzeniu oraz dzieci z różnora- kimi zaburzeniami artykulacji. No i trzon mojej tera- peutycznej działalności – dzieci z zaburzeniami mowy na tle niepełnosprawności. Kto może podpowiedzieć rodzicom, że warto się spotkać z neurologopedą? Bardzo często zdarza się, że trafiają do mnie maluchy kierowane od innych specjalistów – fizjoterapeutów, pedagogów, psychologów. To właśnie ci terapeuci wie- dzą, że otwarta buzia, wysunięty między zęby języczek czy nadmierne ślinienie to objawy, które nie miną same z siebie i wymagają ukierunkowanego działania.