WSZYSTKO DZIAŁA 2/2023

8 2(29)|2023 P R AWO O d samego początku podnoszono, że w ob - szernym tekście Rozporządzenia Parla - mentu Europejskiego i Rady w sprawie redukcji emisji metanu w sektorze energetycznym oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/942, czyli tzw. Rozporządzenia Metanowego, kluczowe z punktu widzenia polskich uwarunkowań gospodar - czych były dwa zagadnienia – węgiel koksujący, uży - wany głównie w przemyśle, oraz węgiel energetyczny. Węgiel koksujący i energetyczny Co do pierwszego z tych surowców, nasi europar - lamentarzyści w swojej narracji dążyli do tego, aby w ogóle wyłączyć go spod zakresu przedmiotowego omawianego aktu prawnego. Podkreślali w szcze - gólności brak uzasadnienia dla finansowej penaliza - cji (kary) emisji metanu z kopalń węgla koksującego, będącego surowcem strategicznym, koniecznym do wytwarzania stali, której Polska jest głównym produ - centem w Unii Europejskiej. Wskazywali również na niemożliwe z przyczyn technicznych w szybkim tem - pie obniżenie emisji metanu w polskich kopalniach. Z kolei co do węgla energetycznego zabiegano przede wszystkim o złagodzenie wyznaczonej przez Komisję normy 0,5 tony emisji metanu na tysiąc ton wydoby - tego węgla, proponując normę 8 ton. Na etapie nego - cjacji strona polska podkreślała, że wejście w życie regulacji w pierwszym ich kształcie skutkowałoby ko - niecznością zamknięcia większości kopalń w naszym kraju, co wiązałoby się z likwidacją kilkuset tysięcy miejsc pracy nie tylko w samym górnictwie, ale rów - nież w otoczeniu z nim powiązanym. Konsekwencja ta wynikałaby przede wszystkim z tego, że wstępnie ogłoszone regulacje nakładały obowiązek zapłaty kar finansowych za przekroczenie norm emisji, co w krót - kim czasie doprowadziłoby kopalnie do bankructwa. FOT. MALAJSCY/ADOBE STOCK