30 2(33)|2024 PRAWO delegowanych. Zobowiązano państwa członkowskie do utworzenia: punktów kompleksowej obsługi do spraw charakterystyki energetycznej budynków, systemu wydawania świadectw charakterystyki energetycznej, krajowej bazy danych dotyczącej charakterystyki energetycznej budynków, a także niezależnych systemów kontroli świadectw charakterystyki energetycznej. Bezemisyjność nowych budynków W dyrektywie pojawił się wymóg dążenia do bez- emisyjności nowych budynków będących własnością instytucji publicznych od 1 stycznia 2028 r. oraz, w przypadku wszystkich nowych budynków, od 1 stycznia 2030 r. Przy czym do momentu rozpoczęcia stosowania wymogów spełniających powyższe założenia należy zapewnić, aby wszystkie nowe budynki były co najmniej o niemal zerowym zużyciu energii i spełniały minimalne wymagania dotyczące charakterystyki energetycznej. Szczególne zobowiązania dotyczą instytucji publicznych, które zobligowano do dążenia do tego, aby zajmowany przez nie nowy budynek był budynkiem bezemisyjnym. Co więcej, zobligowano również państwa członkowskie do zajęcia się kwestiami optymalnej jakości środowiska wewnętrznego (rozumianego jako wynik oceny warunków panujących wewnątrz budynku, które wpływają na zdrowie i dobrostan jego mieszkańców, w oparciu o takie parametry jak te dotyczące temperatury, wilgotności, szybkości wentylacji i obecności zanieczyszczeń), adaptacji do zmiany klimatu, bezpieczeństwa przeciwpożarowego, zagrożeń związanych z intensywną aktywnością sejsmiczną i dostępności dla osób z niepełnosprawnościami, a także z problemem usuwania dwutlenku węgla w związku ze składowaniem dwutlenku węgla w budynkach lub na ich powierzchni. Wobec istniejących budynków przewidziano, żeby przy realizowaniu ważniejszej renowacji budynku lub jego części jego charakterystyka energetyczna została poprawiona tak, aby spełniała minimalne wymagania. Podobne zobowiązanie sformułowano do modernizacji lub wymiany przegród zewnętrznych. Zastrzeżono jednak w obu przypadkach weryfikację wykonalności prac pod względem technicznym, funkcjonalnym i ekonomicznym. Zwrócono uwagę także na konieczność uwzględnienia przy remontach kwestii jakości środowiska wewnętrznego, adaptacji do zmiany klimatu, bezpieczeństwa przeciwpożarowego, zagrożeń związanych z intensywną aktywnością sejsmiczną, usuwania substancji niebezpiecznych, w tym azbestu, oraz dostępności dla osób z niepełnosprawnościami. Efektywne wykorzystanie energii słonecznej Dla inwestorów ważny jest również artykuł 10 omawianej dyrektywy, który zobowiązuje do projektowania budynków w taki sposób, aby zoptymalizować ich potencjał w zakresie wykorzystania energii słonecznej z uwzględnieniem natężenia promieniowania słonecznego. Każde państwo członkowskie zobligowane zostało również do stworzenia instrumentów administracyjnych, technicznych i finansowych wspierających integrację energii pochodzącej z fotowoltaiki w budynkach. I tak przy uwzględnieniu aspektów technicznych, ekonomicznych i funkcjonalnych ustalono harmonogram zapewnienia montażu instalacji wykorzystujących energię słoneczną (tabela). Co istotne, powyższe obowiązki nie dotyczą na ten moment istniejących budynków mieszkalnych, co było jedną z głównych obaw związanych z dyrektywą. Realizowanie założeń dyrektywy budynkowej ma być wspierane funduszami unijnymi, takimi jak InvestEU czy Fundusz Modernizacyjny, oraz krajowymi środkami, np. Społecznym Funduszem Klimatycznym.
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz