58 4(31)|2023 TECHNIKA GRZEWCZA I CIEPŁOWNICZA napędzać zrównoważone zmiany w sektorze ciepłowniczym. I to jest obecny temat dyskusji. Dodatkowo budził kontrowersje harmonogram przedstawiony przez służby Komisji Europejskiej na Forum Konsultacyjnym, który nie pozwalał na realne rozpoczęcie działania już w 2023 r. Dwuetapowe podejście z pierwszym krokiem w 2025 r. i drugim krokiem w 2027 r. byłoby zbyt blisko siebie, aby mogło mieć wpływ na rynek. W związku z tym zaproponowano podejście jednoetapowe co najmniej dwa lata po wejściu w życie, tj. w 2026 lub 2027 r. W wypadku Ekoprojektu, zgodnie z opiniami niektórych zainteresowanych stron, mogą istnieć szczególne sytuacje, w których może nie być technicznego rozwiązania polegającego na zastąpieniu samodzielnego kotła jedną z alternatywnych dostępnych opcji po drugim poziomie sprawności, wynoszącym 115%. Eksperci z organów nadzoru rynku i państw członkowskich zostali poproszeni o poradę techniczną i prawną w celu zidentyfikowania takich sytuacji i rozważenia, czy ukierunkowane wyłączenia z przyczyn technicznych mogłyby być odpowiednie i zdefiniowane w sposób, który mimo to umożliwi solidne wdrożenie w zmienionych wymogach dotyczących Ekoprojektu dla ogrzewaczy pomieszczeń. Obecnie trwają jeszcze dyskusje nad definicją instalacji hybrydowych oraz nad regulacjami prawnymi dla kotłów na paliwa stałe. Jest to szeroki temat, ale warto w tym miejscu zwrócić uwagę na kilka aspektów. Etykieta energetyczna dla ogrzewania pomieszczeń stawia wszystkie technologie wodnego ogrzewania pomieszczeń na tej samej skali efektywności energetycznej. Nie pozwala to na rozróżnienie między bardziej i mniej wydajnymi produktami z tej samej kategorii. Rzeczywiście, bez współczynnika biomasy większość kotłów na biomasę na paliwo stałe, deklarowanych zgodnie z normą EN 303-5:2021, należałaby do klasy G. Zróżnicowanie jest ważne, ponieważ wybór kotła na paliwo stałe w porównaniu z jakąkolwiek inną technologią będzie zależał od konkretnych lokalnych i indywidualnych uwarunkowań osobistych, takich jak lokalna dostępność biomasy na paliwo stałe, dostępność i wykonalność infrastruktury energetycznej, właściwości budynku, systemy techniczne budynku, ich powiązanie z systemem energetycznym oraz indywidualne plany np. etapowych ścieżek renowacji. Dlatego konsumenci muszą przed zakupem kotła na paliwo stałe wiedzieć, który jest najbardziej dla nich efektywny. Komisja wskazała podczas spotkania, że czynnik biomasy nie jest zgodny z prawem, ponieważ wprowadza konsumenta w błąd co do rzeczywistej efektywności energetycznej urządzenia. Dostępne są precedensy czynników, które zwiększają efektywność energetyczną na etykiecie bez rzeczywistej poprawy efektywności energetycznej, np.: • aktualne rozporządzenie w sprawie etykietowania energetycznego kotłów na paliwo stałe, • rozporządzenie w sprawie etykietowania energetycznego lodówek. Komisja wprowadziła współczynnik biomasy, aby umożliwić wszystkim urządzeniom grzewczym taką samą skalę efektywności energetycznej oraz aby móc odróżnić urządzenia zasilane paliwami odnawialnymi od urządzeń wykorzystujących paliwa kopalne. Bez tego czynnika nie będzie możliwe zachęcenie konsumentów do przejścia z kotłów węglowych na kotły na biomasę, ponieważ nie będzie różnicy na etykiecie energetycznej. Rzeczywiście, wszystkie kotły będą należeć do klasy G, niezależnie od użytego paliwa w przypadku połączonej etykiety ze wszystkimi innymi ogrzewaczami pomieszczeń. W takim przypadku wsparcie finansowe nie będzie już dostępne w odniesieniu do tych produktów. Wynika to z ram etykietowania energetycznego, które dopuszczają zachęty finansowe jedynie dla dwóch najbardziej reprezentowanych klas efektywności energetycznej. Uzgodnienie stanowiska jest planowane na I kwartał 2024 r., ale jest prawdopodobne, że tematem zajmie się już nowo wybrany parlament UE w 2024 r. Dyrektywa o efektywności energetycznej w budynkach – EPBD Oprócz wcześniej wymienionych aktów prawnych i planów jest jeszcze szereg innych dyrektyw, których zapisy oddziaływają na rynek instalacyjno-grzewczy. Zacznijmy od EPBD, czyli dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej budynków (skrót od: the Energy Performance of Buildings Directive). Jest to dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej, dotycząca efektywności energetycznej budynków, tj. zużycia przez nie energii na ogrzewanie oraz klimatyzację. W myśl dyrektywy EPBD, kraje członkowskie UE zobowiązane zostały do wprowadzenia przepisów prawnych i administracyjnych, których efektem ma być ujednolicenie standardów sprawności energetycznej w budownictwie oraz motywowanie budowniczych domów i mieszkań do dążenia do optymalnego wykorzystania ciepła. W kwietniu 2023 r. uzgodniono kompromis brzmienia nowelizacji dyrektywy EPBD, który teoretycznie powinien być przyjęty przez UE w IV kwartale 2023 r. Jedną z istotnych rzeczy tego kompromisu jest to, że Parlament Europejski potwierdził wprowadzenie w przyszło-
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz