Horse&Business Magazine 2/2021

NOWOŚĆI 70 HORSE & BUSINESS NuVena Adds Nowa linia suplementów! NuVena to nowa marka produktów z kategorii żywienia koni, natomiast Nuvena Adds to seria suplementów jednoskładnikowych. Ich prze - znaczeniem jest suplementacja poszczegól - nymi składnikami diety celowana w konkretne dolegliwości. Umożliwia indywidualne bilanso - wanie diety makro i mikroelementami, a także uzupełnianie niedoborów. Często potrzebne w suplementacji cynk, miedź czy selen dostępne będą w formie dobrze przyswajalnych chelatów aminokwasowych. Ponadto w ofercie tlenek magnezu, msm, lizyna, witamina C czy biotyna. Cenne w żywieniu koni probiotyki liofilizowane o wysokim stężeniu kultur bakterii z kilku szcze - pów dostępne będą w dwóch wielkościach opakowań. Pojawiły się także suplementy pozyskiwane bez - pośrednio z natury, z segmentu naturaceutyków, takie jak algi morskie z gatunku Ascophyllum nodosum, drożdże Saccharomyces cerevisiae czy bentonit. Na szczególną uwagę zasługuje Spirulina, ogłoszona mianem superfoods przez swój bogaty skład, a także unikalne, wysoce przyswajalne składniki niespotykane w innych produktach. Więcej informacji na stronie www.nuba-equi.pl u koni, mającym wpływ na stawy jest cynk. Druga w kolejności jest miedź. Status nasycenia organizmu tymi pierwiastkami jest łatwy do oszacowania przez badanie krwi. Ważne jednak, by pobranie krwi nie następowało po zadaniu paszy suplementowanej lub suplementów zawierających te mikroelementy. Mikro - elementy te są składnikami suplementacji podstawo - wej, będącej bazą poprawnie zbilansowanej diety koni. Suplementacja chondroprotetykami zawierającycmi składniki specjalistyczne, w okresie intensywnych tre - ningów zmniejsza ryzyko kontuzji poprzez poprawę odżywienia, a w konsekwencji bardzie efektywną regenerację okolic stawów. Skład chondroprotety - ków powinien być złożony z wielu komponentów, by minimalizować ryzyko zbyt niskiej obecności które - gokolwiek ze składników potrzebnych do naprawy uszkodzeń. Glukozamina, chondroityna, aminokwasy cynk, miedź, msm, czy witamina C to podstawowe, skuteczne składniki ww. suplementów. Nawodnienie i elektrolity Przez lata toczyło się wiele debat na temat tego, czy można pozwolić koniom pić wodę bezpośrednio po treningu. Pogląd, że jest to powodem kolek nieco zweryfikowała era poideł automatycznych. Koń po dobrym rozstępowaniu i wyrównaniu oddechu wpro - wadzany jest do boksu i sam dozuje sobie pobór wody. Wiele koni w pierwszej kolejności właśnie pije i takie postępowanie nie ma zwykle żadnych negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Podając wodę z wiadra warto pamiętać o tym, by nie była zbyt zimna (można sprawdzić ręką czy jest przyjemna w odczuciu), a jeśli koń łyka wodę zbyt łapczywie, warto poprosić go, aby zrobił kilka przerw podczas picia. Badania wykazały, że podając lekko słoną wodę możemy wpłynąć na większe jej spożycie i szybsze nawodnienie. Dodanie 9 gramów chlorku sodu (czyli soli) na litr wody podany jako pierwszy napój do któ - rego koń ma dostęp po pracy może zwiększyć chęć do picia. Chlorek sodu obecny jest w tzw. elektrolitach, czyli suplementach uzupełniających elektrolity. Weryfi - kacja składu wybieranych produktów, z uwzględ - nieniem nasycenia makroelementów w proponowa - nej przez producenta dawce, jest niezwykle istotna. Zawartości poszczególnych składników odżywczych są bardzo różne. Konie z potem tracą duże ilości elektrolitów; głów - nie sodu, chloru i potasu. Tracą również mniejsze ilo - ści magnezu i wapnia. Sama woda nie wystarczy, by w pełni nawodnić organizm. Należy także uzupełnić utracone minerały. Ma to wpływ na funkcjonowanie mięśni na kolejnych treningach, a także efektywne pocenie się służące chłodzeniu rozgrzanego pracą organizmu. Odpowiedni poziom nawodnienia ma wpływ na funkcje poznawcze takie jak zapamiętywa - nie czy skupienie, a także na odżywieni okolic stawów poprzez usprawnienie wymiany międzykomórkowej (duże znaczenie dla jakości płynu stawowego). Żywienie w znaczny sposób wpływa na regenera - cję organizmu, a także na jego wydolność w kolej - nych treningach. Należy je rozpatrywać w kontekście tzw. timingu, czyli czasu podania odpowiednich pasz, a także samego doboru składników odżywczych.