| MARZEC 2024 70 | ZDROWIE I URODA CZY RYWALIZACJA? Czy zastanawialiście się kiedyś, co jest lepsze – współpraca, czyli dążenie do osiągnięcia własnych celów, przy założeniu, że jednocześnie zostają osiągnięte również cele innych, czy może rywalizacja, czyli realizacja tylko własnych celów, przy założeniu, że inni nie zrealizują swoich? Często oba te zachowania mają bezpośredni związek z naszą efektywnością. Współpraca bywa ceniona bardziej, ponieważ wywołuje pozytywne skojarzenia i spotyka się z akceptacją innych. TEKST: IZABELA SOWIŃSKA-BAJON Rywalizacja natomiast sygnalizuje walkę, dlatego często kojarzona jest pejoratywnie. Jednak w obu tych zachowaniach można odnaleźć cechy pozytywne, jak i negatywne. RYWALIZACJA Rywalizacja może wydobywać z produktów, usług oraz osób to, co najlepsze. Na rynku firmy, które konkurują o klientów, nieustannie dążą do podnoszenia jakości oferowanych produktów lub usług. Pracownicy, współzawodnicząc o dobrą pracę i płacę, podnoszą swoje kwalifikacje, bardziej angażują się w wykonywanie swoich obowiązków, oferują pełną dyspozycyjność i poświęcenie. Takie podejście powoduje, że chcemy się rozwijać, inwestować czas i pieniądze w dalszą naukę, ciągle pogłębiając wiedzę z zakresu danej dziedziny czy specjalizacji. Również dzięki takiej postawie aktualny poziom zaspokojenia różnych potrzeb ludzkich osiągnął niespotykane wcześniej rozmiary. Jako klienci sami decydujemy, gdzie i jak chcemy być obsłużeni, korzystając z takich miejsc, w których czujemy się dobrze. To samo tyczy się rywalizacji w sporcie. Czym sport byłby bez niej? Trudno bowiem ciągle przesuwać granice i przeskakiwać kolejne poprzeczki, kiedy sami wyznaczamy wyniki i osiągnięcia, a nie mamy z kim się ścigać lub komu dorównać. To właśnie posiadanie rywala sprawia, że człowiek walczy ze swoimi słabościami, dąży do realizacji celu, podnosi swoje kompetencje. Po prostu się rozwija. Podobnie jest również z nauką. Zastanówmy się i odpowiedzmy sobie szczerze, czy każdy z nas (mniej lub bardziej) chętnie by się uczył, gdybyśmy w jakikolwiek sposób nie byli oceniani? Gdybyśmy nie mieli obrazu swojej osoby na tle całej klasy? DĄŻENIE DO CELU Oczywiście, oprócz pozytywnych aspektów, które mogą z niej wynikać, takich jak napędzanie rozwoju gospodarki, organizacji oraz jednostek, rywalizacja może mieć też wymiar negatywny, który może prowadzić do niepożądanych skutków. Psycholog społeczny Dariusz Doliński w swoim badaniu z 1998 r. dowodził, że rywalizacja nasila lęk i objawy stresu, a zwłaszcza wśród młodzieży możemy z tego powodu coraz częściej zauważyć skłonności depresyjne czy neurotyczne. Rywalizacja zagraża poczuciu własnej wartości, rodzi wrogość wobec innych, ponieważ IZABELA SOWIŃSKA-BAJON Coach i psycholog z dyplomem Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS. Wiedzę zdobytą na Uniwersytecie Ekonomicznym oraz doświadczenie w zakresie zarządzania łączy z pasją, jaką jest psychologia. Prowadzi terapię indywidualną osób dorosłych, młodzieży oraz par, którzy znaleźli się w kryzysowej sytuacji, borykają się z problemami emocjonalnymi oraz zaburzeniami w kontaktach międzyludzkich. Posiada duże doświadczenie w pracy z osobami cierpiącymi na zaburzenia odżywiania. Swoją praktykę prowadzi w Pracowni psychologiczno- -terapeutycznej MILDNESS, plac Wolności 18 w Poznaniu. WSPÓŁPRACA
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz