SUKCES PO POZNAŃSKU 4/2022

90 | Z KULTURĄ | KWIECIEŃ 2022 Grając koncerty w Polsce, czuję chęć okazania wdzięczności Polakom. W obecnej sytuacji powiedzieć, że jestem wzruszona, to mało. Mój polski nie jest na tyle bogaty, żebym potrafiła opisać głębię moich uczuć. Mogę powiedzieć, że zakochałam się na nowo w Polakach, w polskim narodzie S potkałyśmy się po koncercie w Regionalnym Cen- trum Kultury w Pile, który odbył się w ramach Festiwalu Ludzie Książki. Sala wypełniła się po brzegi, a na widowni można było dostrzec dosłownie wszystkich. Seniorów, młodzież, Polaków, Ukraińców… Jakie są koncerty, które gracie obecnie? Dana Vynnystka: To nasz drugi koncert od wybuchu wojny. Przyznam szczerze, że nie jestem w tej sytuacji pierwszy raz, ale przeżywam ją ponownie. W trakcie trwania Majdanu byłam w emocjonalnej rozsypce, po- wiedziałam Dadze, że nie jestem w stanie wchodzić na scenę. Teraz, kiedy w Ukrainie jest wojna, wydaje mi się, że nie można być słabym, bo nikomu to nie pomoże. Gra- jąc ten drugi koncert czułam, że to była dobra decyzja. To, co robicie, jest ważne. Daga Gregorowicz: Każdy ma swój karabin. Czasami ka- rabin służy do obrony, czasami do ataku. Nasz karabin ar- tystyczny służy przede wszystkim do naprawiania relacji i do dbania o pokój wśród nas. O różnicach, podobień- stwach i o tym, jak to jest fajnie iść obok siebie i ze sobą rozmawiać, chcemy głośno mówić i śpiewać ze sceny. Jak nigdy czujemy, że teraz jest właśnie ten czas, w którym powinniśmy do ludzi wychodzić i na pewno właśnie teraz nie powinniśmy milczeć. DV: Naszym zadaniem jest przetrwać na różnych pozio- mach. Kultura, być może, nie jest rzeczą najważniejszą, ale z drugiej strony – przecież właśnie nią jest. To z języ- ka, z pieśni, z literatury składa się nasza tożsamość. Jak się czujecie wychodząc na scenę? DV: Grając koncerty w Polsce, czuję chęć okazania wdzięczności Polakom. W obecnej sytuacji powiedzieć, że jestem wzruszona, to mało. Mój polski nie jest na tyle bogaty, żebym potrafiła opisać głębię moich uczuć. Mogę powiedzieć, że zakochałam się na nowo w Polakach, w polskim narodzie. Te czyny, miliony wiadomości, po- moc na każdym kroku... Tu nie chodzi tylko o to, że lu- dzie przyjmują Ukraińców u siebie w domach. Bo pomagać można na wiele sposobów. DV: Czasem wystarczy zapytać się kogoś, jak się czuje. To ważne. Dziś przed koncertem dostałam wiadomości z Czernichowa od mojego studenta, który od paru dni ukrywa się w schronie. I zastanawiałam się, co w takiej sytuacji mogłabym mu w ogóle napisać. Jesteśmy z Tobą? Trzymaj się? Przecież oni nie mogą opuścić miasta, przez kilka dni nie mieli prądu… Razem z całym zespołem za- śpiewaliśmy dla niego. W ten sposób chcieliśmy okazać wsparcie i widziałam, że dla niego to bardzo ważne. Że na chwilę się rozchmurzył, że poczuł siłę. Tak samo chciała- bym, żeby czuła się publiczność, kiedy wychodzimy na scenę. Wasze koncerty dają teraz ogromne wsparcie. DV: Z jednej strony chcemy wesprzeć Ukraińców, żeby nie czuli się tutaj sami, zagubieni i obcy. Chcemy im po- kazać, że mamy ze sobą naprawdę bardzo dużo wspólne- go. I na poziomie języka, kultury… Chociaż wydaje mi się, że Polacy są trochę weselsi. Z drugiej strony wystę- pujemy też dla Polaków, którym chcemy pokazać naszą kulturę, przybliżyć ją. Chcielibyśmy, żeby była bardziej zrozumiała. Uważam, że każdy z nas musi zrobić coś, żeby Ukraińcy tę wojnę wygrali. Jestem przekonana, że nam się to uda. Modlę się tylko do Boga, żeby cena tej wygranej nie była tak wysoka. Czujecie, że budujecie mosty między Ukraińcami i Polakami? DG: Misja szerzenia kultury ukraińskiej, w szczególno- ści dziś, jest dla nas jeszcze ważniejsza i jeszcze bliższa sercu. Od trzynastu lat, jako zespół, tworzymy w dwóch językach, pokazujemy że możemy tworzyć coś nowego, ale z szacunkiem dla naszych kultur. Dzisiaj, gdy trwa wojna, od poniedziałku do piątku staramy się dodatkowo pokazywać Polakom, jak piękna jest ukraińska kultura. Zwracamy uwagę na to, że ona cały czas była obok. Nie zauważając tego, omijało nas coś ważnego. Teraz w Radiu 357 uczymy codziennie kilku ukraińskich słów, mówi- my o kulturze, mówimy o geografii, o ciekawostkach, ale