70 3(30)|2023 Rys. 2. Schemat technologiczny instalacji biogazowni2 1 – budynek inwentarski, 2 – ruszt, 3 – zbiornik wstępny gnojowicy, 4 – pompa substratu, 5 – komora fermentacyjna z izolacją termiczną, 6 – mieszalniki łopatowe, 7 – ogrzewnica komory fermentacyjnej, 8 – rurociąg biogazu, 9 – bezpiecznik biogazu, 10 – przerywacz płomienia, 11 – odwadniacze, 12 – odsiarczalniki, 13 – licznik gazu, 14 – zbiornik biogazu, 15 – generator prądotwórczy, 16 – przyłączenie do sieci energetycznej, 17 – ogrzewanie budynków inwentarskich, 18 – rurociąg substratowy gnojowicy przefermentowanej, 19 – przelew gnojowicy przefermentowanej, 20 – zbiornik pofermentu, 21 – zagospodarowanie rolnicze pofermentu GAZOWNICTWO • redukcja emisji gazów cieplarnianych: podtlenku azotu oraz metanu, wydzielających się podczas przechowywania nawozów naturalnych, • zmniejszenie ryzyka zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych, • ograniczenie rozprzestrzeniania czynników chorobotwórczych zawartych w odchodach zwierzęcych, takich jak bakterie Salmonella, Escherichia coli i tuberkulozy czy wirusy pryszczycy. Proces fermentacji metanowej jest znany od dawna i wykorzystywany przez człowieka w procesach o różnych stopniach zaawansowania. W biogazowniach wykorzystuje się biomasę, czyli surowiec odnawialny, dlatego otrzymany biogaz traktowany jest jako odnawialne, ekologiczne źródło energii. Podstawowe źródła pozyskiwania biogazu, stosowanego jako odnawialne źródło energii, to: fermentacja osadu czynnego w komorach fermentacyjnych oczyszczalni ścieków, fermentacja organicznych odpadów komunalnych i przemysłowych, fermentacja gnojowicy i obornika w gospodarstwach rolnych, fermentacja biomasy roślinnej i fermentacja wyżej wymienionych substratów w różnych proporcjach. Typowa instalacja składa się zwykle z: • układu podawania biomasy, • komory fermentacyjnej, • zbiornika magazynowego dla przefermentowanego substratu, W zależności od rodzaju wykorzystywanej materii organicznej wyróżnia się: • biogazownie na składowisku odpadów, • biogazownie przy oczyszczalni ścieków, • biogazownie rolnicze. Na rys. 2 przedstawiono schemat technologiczny instalacji biogazowni rolniczej. Naturalnym źródłem metanu są odchody zwierzęce: obornik i gnojowica, dlatego odpady te są dobrym surowcem do produkcji biometanu w biogazowniach rolniczych. Celami funkcjonowania biogazowni rolniczych są przede wszystkim redukcja emisji metanu i utylizacja odpadów, a równocześnie produkcja biogazu. Do tego procesu wykorzystywane są zarówno biodegradowalne odpady i produkty uboczne z rolnictwa i przetwórstwa rolno-spożywczego, jak i biomasa z celowych upraw rolniczych. Poddawanie odchodów zwierząt i ptaków hodowlanych fermentacji beztlenowej w kontekście nawozowego wykorzystania niesie za sobą następujące efekty: • zmniejszenie ilości azotu azotanowego na rzecz amonowego, • eliminacja patogenów dzięki np. procesowi higienizacji, • poprawa warunków nawożenia pól uprawnych w porównaniu z surową gnojowicą, • zdolność do utrzymania równowagi humusu w glebie, • zniszczenie nasion chwastów – zmniejszenie zużycia herbicydów, • ograniczenie zużycia nawozów sztucznych,
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz