Horse&Business Magazine 1/2020

jest też tak, że konie dziś częściej potrzebują pomocy podkuwacza? PP: Raczej wiąże się to ze świadomością, że mamy narzędzia, by pomóc koniom, które jeszcze kilkanaście lat temu uznalibyśmy za niezdolne do dalszej pracy. Np. Konie skokowe często doznają pęknięć puszki kopytowej. Dziś mamy możliwości by te pęknięcia leczyć szybciej i skuteczniej, nie zatrzymując jednocześnie treningów konia. Jednym z rozwiązań jest np. zakładanie specjalnej klamry ściągającej pęknięcie. Dodatkowo pewne patenty pozwalają koniom skakać lepiej, dokładniej – miałem kilkakrotnie przykład koni, które często robiły zrzutki, szczególnie pod koniec parkuru, a cechowały się drażliwą podeszwą, co zauważyłem podczas kucia. Świetnym rozwiązaniem dla tych koni okazała się wkładka skórzana zakładana pod podkowę, która chroni podeszwę delikatnie separując od podłoża. Różnice można porównać do klapek japonek, a traperów. Skąd Pan wie, które rozwiązania są najlepsze dla danego konia? Czy są jakieś szkolenia, instrukcje, które wskazują na zastosowanie konkretnego patentu? PP: Oczywiście regularnie biorę udział w szkoleniach, ostatnich kilka lat skupiam się na szkoleniach zagranicznych, głównie w Holandii. Jednak na żadnym szkoleniu prowadzący nie poda nam przepisu na dany problem, ani dokładnej instrukcji użycia wkładki, masy itp. Ten zawód jest tak trudny, ponieważ wymaga dużej wiedzy o anatomii koni, ale tez dużej intuicji. Często musimy przetestować kilka rozwiązań, by znaleźć to, które najlepiej pomoże na parkurze. Czy szukając tych rozwiązań pracuje Pan sam czy w konsultacji z lekarzem? PP: Współpraca z lekarzem weterynarii jest konieczna i nieoceniona. Bardzo często wykonuje ich zlecenia, a jeszcze częściej działamy wspólnie np. robiąc na bieżąco zdjęcia rentgenowskie w trakcie kucia. Dzięki temu widzę co dzieje się w środku na każdym etapie wycinania kopyta. Dobre relacje i współpraca z lekarzem, jest dla dobra konia kluczowa i pozwala na wyleczenia tych najtrudniejszych przypadków. HORSE CARE ACADEMY 59