2/2024 69 H&B ZDROWIE PERFEKCJONIZM W SPORCIE − PRZEWAGA CZY UTRUDNIENIE? W świecie sportu, gdzie walka o doskonałość jest często kluczem do sukcesu, może pojawić się pytanie, czy perfekcjonizm daje zawodnikom przewagę. Czy ci, którzy nieustannie dążą do ideału, będą łatwiej osiągać postawione sobie cele? Czy to właśnie perfekcjoniści zostają mistrzami i biją światowe rekordy? Jagoda Smoleńska-Kurowska psycholog sportu Powszechnie panuje przekonanie, że perfekcjonistom może być łatwiej, że jest to pożądana cecha u sportowców. Wysokie standardy i oczekiwania względem siebie czy ciągłe dążenie do doskonałości w swojej dyscyplinie dadzą przewagę nad innymi. Perfekcjoniści będą bardziej skupieni na szlifowaniu swoich umiejętności, ciągle będą chcieli coś poprawiać, robić więcej i lepiej. Dzięki temu ich wyniki będą coraz lepsze i lepsze. Ale czy rzeczywiście tak jest? Czy to, co na pierwszy rzut oka może wydawać się pożądaną atrybucją, tak naprawdę będzie pomagać? Czym jest perfekcjonizm? Żeby odpowiedzieć na powyższe pytania, musimy najpierw zrozumieć, czym tak naprawdę z psychologicznego punktu widzenia jest perfekcjonizm. Po pierwsze, dążenie do idealnego wykonania nie musi objawiać się we wszystkich obszarach naszego życia. Oznacza to, że perfekcjonizm nie jest cechą, a raczej dyspozycją, która będzie miała inne natężenie w zależności od aktywności, której w danym momencie będziemy się przyglądać. Zawodnik może chcieć działać idealnie na arenie sportowej, a jednocześnie mieć trudność z utrzymaniem porządku w stajni czy domu lub w pełni zadowalać się trójkami w szkole. Po drugie, nie możemy perfekcjonizmu traktować zero-jedynkowo – ktoś jest perfekcjonistą, a ktoś nie jest. Dyspozycja ta drzemie w każdym człowieku, jednak będziemy się różnić od sieFot. AdobeStock/Yurii Zymovin
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz