45 3(30)|2023 OZE może dodatkowo polepszyć pozycję przedsiębiorstwa w procesie uzyskiwania finansowania bankowego. Poza pożyczkami formą finansowania dłużnego jest również emisja obligacji, niemniej jest to narzędzie używane na rynku OZE w bardzo ograniczonym stopniu. Obligacje mogą zostać wyemitowane jako publiczne (gdy kierujemy je do sprzedaży na szeroki rynek) lub prywatne (gdy emisja następuje do konkretnej i określonej grupy podmiotów obejmujących). Koszt emisji niepublicznych obligacji dla docelowych inwestorów prywatnych jest zazwyczaj istotnie niższy, ponieważ nie ponosimy wtedy kosztu marketingu. Zakres prospektu emisyjnego w kwestii długości trwania obligacji, oprocentowania i zabezpieczeń jest negocjowany wspólnie z prywatnymi inwestorami, którzy zobowiązują się do zakupienia 100% emisji. Obligacje prywatne posiadają termin wykupu od 3 do 10 lat, są też jednak zazwyczaj istotnie droższe niż kredyty lub pożyczki. Odsetki od obligacji mogą być płacone w dniu wykupu lub okresowo – pozostaje to kwestią indywidualnych ustaleń. Zazwyczaj inwestorzy domagają się okresowych płatności przepływów w celu weryfikacji możliwości obligatariusza do płatności zobowiązań. Jako uzupełnienie struktury finansowania i możliwość opóźnienia wnoszenia wkładu własnego do projektu duzi inwestorzy w obszarze OZE stosują często finansowanie pomostowe (ang. Equity-bridge loans). Najczęściej udzielane jest ono w EUR lub USD, z racji ograniczonej dostępności takich form finansowania w polskich bankach. Finansowanie pomostowe spłacane jest w całości w ciągu maksymalnie dwóch lat od wybudowania inwestycji, a w trakcie trwania umowy płacone są odsetki od pożyczonego kapitału oraz pokrywane są koszty związane z hedgingiem stopy procentowej. Podstawowym zabezpieczeniem w tej formie finansowania jest gwarancja bankowa, czyli „letter of credit”, stąd zazwyczaj tylko duże podmioty są w stanie osiągnąć korzystne warunki finansowania w tej formie. Znaczący inwestorzy w branży OZE patrzą na finansowanie w sposób szeroki – nie przywiązują się do konkretnej formy finansowania, a raczej tworzą strukturę umożliwiającą skorzystanie z zalet różnorodnych form finansowania dłużnego. Kluczowe jest bowiem, by traktować finansowanie nie jako wyzwanie samo w sobie, ale jako narzędzie umożliwiające maksymalizację stopy zwrotu. Często spotykaną strukturą jest np. emisja obligacji na okres dewelopmentu, następnie pozyskanie finansowania pomostowego lub mezzanine w celu maksymalnego opóźnienia wniesienia wkładu własnego, a następnie zaciągnięcie kredytu w formule Project Finance. pozwala na pozyskanie środków w wysokości nawet do 90% kosztów projektu, niemniej wartość ta zależy od zdolności projektu do obsługi długu. Zabezpieczeniem finansowania jest sam projekt będący celem finansowania: zazwyczaj wartość posiadanych aktywów w dedykowanej spółce projektowej oraz udziały w tej spółce. Zaciągnięty kredyt najczęściej zaczyna być spłacany już po rozpoczęciu okresu operacyjnego inwestycji (pierwsze spłaty są w związku z tym odroczone do zakończenia okresu budowy) i może być spłacany przez okres kilkunastu lat. W przypadku projektów OZE duży ciężar kładziony jest na zagwarantowanie stabilności źródła przychodu w okresie kredytowania – można to osiągnąć, zawierając umowę PPA lub korzystając z możliwości wsparcia publicznego (np. aukcja OZE w formie kontraktu różnicowego czy FiT/FiP). Dodatkowo, co wynika ze specyfiki finansowania projektowego, banki starają się ograniczyć swoje ryzyko do minimum – w związku z tym często wymagane jest zabezpieczenie zmienności (ang. hedging) stóp procentowych, a także w niektórych przypadkach hedging ryzyka zmienności kursu walutowego. Finansowanie podobne do Project Finance uzyskać można nie tylko z banków – czasami oferują je również fundusze Private Debt. Warunki finansowania są zazwyczaj nieco gorsze niż w finansowaniu projektowym, niemniej liczba wymogów koniecznych do spełnienia jest niższa, dzięki czemu nieco łatwiej i szybciej można zamknąć proces finansowania. Forma zabezpieczenia pożyczki oraz oprocentowanie ustalane są indywidualnie na etapie negocjacji przedsiębiorstwa z prywatnymi inwestorami. Inwestorzy mogą również domagać się dodatkowego zabezpieczenia w postaci hedgingu stopy procentowej. Podobnie jak w formule Project Finance, okres spłaty zadłużenia rozpoczyna się w momencie zakończenia budowy i rozpoczęcia fazy operacyjnej. Jeśli żadna z powyższych form kredytowania nie jest możliwa, model finansowania mezzanine bywa dobrą alternatywą. W tym modelu za udzielenie finansowania o podwyższonym ryzyku inwestor może oczekiwać konwersji pożyczki na akcje. Pożyczka spłacana jest zazwyczaj jednorazowo na koniec obowiązywania umowy, której długość oscyluje w granicach od 3 do 18 lat, niemniej w niektórych przypadkach ustalane są inne zasady rozliczeń. Mezzanine w sprawozdaniu finansowym znajduje się pomiędzy kapitałem własnym a kapitałem obcym – często stosuje się w jego przypadku określenie „pożyczka konwertowalna na udziały”. Przez instytucje finansowe model ten często uznawany jest za część kapitału własnego, co
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz